uit de oude doos

Penang maleisie

maart 2003 – novembert 2003

 

Sinds kort leven wij in Batu ferringhi en wonen in een mooi huis, alles is goed gegaan met het reizen was gemakkelijk zolang je de instructies maar goed volg, want in Kuala Lumpur moet je dus met een monorail trein naar de hoofd terminal en daar moet je naar beneden voor de binnenlandse vluchten eerst langs de douane en dan naar de gate. Ik had dus in schiphol al een instapkaart gekregen voor de tweede vlucht dat was wel handig want dan hoef je dus niet weer in de rij te gaan staan.

 

Nou eenmaal aangekomen stond zuléma mij al op te wachten en zijn we dus naar huis gereden een ritje vanaf het vliegveld van zo’n 30 a 45 minuten maar je rijd dus door bewoond gebied met stoplichten en dergelijke, het eiland is kleiner dan ik verwacht had, maar goed das misschien alleen maar makkelijk, ok aangekomen bij ons appartement heb ik gelijk kennis kunnen maken met de schoonmaakster die al 4 jaar dit appartement onderhoud een ik denk pakistaans vrouwtje de rust zelve en naar verluid eerlijk als goud dus das erg fijn ze komt een keer in de week, dan was er ook de collega van zuléma marjo die terug naar Turkije gaat een spring in het veld, heeft het hier erg naar haar zin gehad samen met vriend, man. In ieder geval ging weer terug de drukte van het Turkse vakantiegebeuren in marmaris in.

Zo ook was er de collega of in ieder geval het meisje (vrouw 33 jaar??) vivien heet ze en is van Chinese afkomst, die dus voor het agentschap op kantoor met zoe zit.

Er was ook een vriendin van marjo aanwezig dat is davinder een meisje uit het noorden van India (punjab) is in Maleisië geboren maar snel naar Engeland verhuisd en vervolgens naar Australië alwaar zij 20 jaar heeft gewoond en is hier nu op contract voor een hotelketen. Het kind spreekt iets van 10 talen waaronder chinees in alle vormen maleis Japans Duits engels  echt te gek voor woorden in ieder geval en weegt ongeveer 35 kg denk ik want wij en ook vivien gelukkig zijn wat aan de grote kant hierzo. Maar goed dat gaat misschien veranderen door het klimaat maar dat zal niet makkelijk zijn haha want het eten hier is echt verschrikkelijk lekker. En niet duur.

Voor 6 euro per persoon eet je heerlijk 2 borden (een met rijst of bami en een bord groenten) en een drankje, soms is het dus niet de moeite om het zelf klaar te maken, maar dat gaan we wel doen dus hebben we ook gewoon boodschappen gedaan in Georgetown in de supermarkt waar je dus echt alles kan kopen wat je maar bedenken kunt, zelf rode kool, zuurkool in potten, bruine bonen, verse groenten (want het zijn echte groenten eters hier) en alles wat je maar wilt in blik alle soorten kaas, zelfs lekkere schouderham (3 ons gekocht hahaha) en een bakker, dus daar ligt het niet aan.

 

Maar om ff verder te gaan met mijn verhaal ik ben dus middags ff gaan liggen want ik was wel een beetje brak, 2 uurtjes geslapen en toen ben ik naar het kantoor van zuléma gegaan in batu ferringhi en dat is best een leuk kantoortje, ze heeft een groot bureau tegenover het bureau van vivien en een apart hokje om koffie te drinken en waar wat extra papieren en zo liggen. Met airco dus dat is ook lekker.

Batu ferringhi is erg toeristisch maar wij wonen aan het begin van batu ferringhi een beetje in niemand land en het centrum van het toerisme ligt op nog zo’n 10 minuten rijden van ons via een slingerweg langs de kust. Dus wij hebben geen lawaai geen licht eigenlijk als je s’avonds op het balkon zit dat waan je je alleen op de wereld, het is een mooi uitzicht er komen ook best wel schepen langs door de straat hier tussen het vaste land en het eiland penang. Het valt me alles mee hier dacht dat het wat viezer en ouder zou zijn en  ook nog wat armer en grote verschillen tussen rijk en arm maar het valt me alles mee, ook het verkeer had ik een verkeerd beeld van, in Turkije is het verschrikkelijk al je dat met hier vergelijkt, hier hebben alle auto s gewoon een katalysator en de brommers roken ook niet dus geen smog in de straten, het is soms wel druk maar niet van de gekke, Georgetown is in sommige wijken wel oud en de gebouwen zien er niet uit en dat is wel jammer ze zouden de wereldbank of zoiets een stimulans moeten geven om al die oude engelse gevels en houten gebouwen opnieuw op te verven, net zoals ze dat in Suriname in Paramaribo zouden en ik geloof nu ook doen, Omdat het op de Unesco lijst staat, maar goed dat terzijde.

De zakenwijk is modern en je hebt hier een paar winkelcentra die hebben we in Nederland niet eens gewoon 10 verdiepingen winkels en restaurants, ben dus al aan het rondkijken voor een adresje met elektronica daar ik een cd brander nodig heb voor de laptop om de foto’s op te kunnen zetten, ook denken we aan een hele goedkope dvd speler maar das beetje extras. Want we hebben wel tv maar de zenders zijn voornamelijk Maleisiërs en chinees en soms een engelse film of programma, maar je kunt hier dus alle films voor weinig kopen het is vaak wel illegaal maar dat doet bij mij geen pijn met die zonde kan ik  leven.

 

Een heel leuk aspect van penang is de diversiteit aan verschillende rassen en geloven, echt alles door elkaar, daarom vind zuléma het hier net Suriname want dat is ook een mix tussen alle landen van de kolonies en alle geloven langs elkaar, nu hier hebben we dus de grote Groep chinezen waarvan de meeste boedist zijn of het confucianisme aanhangen, er zijn Pakistani moslims en hindoe, Indiërs ook moslim en hindoe en de sikhs, een groep japanners die met de multinationals hier naar toe zijn gekomen, de Europeanen en dan de mensen van Maleisië wat een mix is tussen het oude Thailand burma de orang asli(oorspronkelijke inwoners, lijken op molukkers) en de Maleis zijn voornamelijk moslim, maar zoals ik al zij het is echt een mix je hebt niet het gevoel dat er heel Veel moslims zijn of heel veel boedisten, het is echt een mix en dat is wel leuk want hier zeuren de mensen niet meer over een hoofd doekje of een minirok want het staat naast elkaar in de winkel als collega.

Gisteren avond ook das ontmoet (das is dus een naam), dat is een Indiase jongen (man?)Hij heeft een constructie bedrijf wegenbouw en dergelijke maar is al jaren bevriend met de Nederlandse hostesses en hostess zijn vriendschap krijg je er gratis bij als je hier gaat werken, haha maar goed is een vriendelijke jongen en heeft alle info en connecties dus das altijd handig. Gisteren met hem zitten praten en nu hoorde ik dat ballast nedam net weg is uit de regio hier in penang omdat ze dus nog dikke schulden hadden staan met bepaalde projecten

In ieder geval ons huis zal voor de komende 9 maanden in penang staan en het ziet er allemaal mooi uit. We hebben er veel zin in, alles ontdekken en het geheel op ons in laten werken omdat dit iets speciaals is, dat weten we zeker.

 

CAMERON HIGHLANDS

 

 

 

Een van de eerste avonturen voor ons was het bezoek aan de cameron highlands,

Op zaterdag zijn we tegen de middag vertrokken naar de cameron highlands waar zuléma 2 hotels zou bezoeken, het lakeview en strawberry park, we zouden overnachten in het strawberry park dat een stuk hoger en verder in de cameron highlands ligt.

Het is een rit van ongeveer 4 uur vanaf penang, over de lange oeververbinding tussen penang en het vaste land, en dan de noord – zuid snelweg op (deze is overigens erg mooi en modern)naar IPOH en dan verder naar TAPAH waar we de snelweg  afgegaan zijn, de noord zuid route  is voor het grootste gedeelte een tolweg, de prijzen zijn voor de onderlinge stukken meestal 7 ringit, in tapah de afslag richting cameron highlands.

De weg naar de highlands is geen gemakkelijke, je moet namelijk 620 bochten nemen (dit is letterlijk), maar wederom heb je het voordeel van een zeer goede weg, en zeer goede wegbewijzering. Echt heel goed.

Je rijdt naar boven en komt door kleine dorpjes en aangrenzende orang asli nederzettingen, de orang asli zijn de oorspronkelijke bewoners van Maleisië en wonen in simpele hutjes en leven een karig en vaak een arm bestaan, ze proberen wat zelfgemaakte spullen te verkopen in stalletjes langs de weg.

Verder naar boven geklommen kom je langs een elektriciteit centrale aangedreven door waterkracht, dit water wordt opgevangen door een dam die dus een stuwmeer creëert, aan dit stuwmeer ligt ons eerste hotel “lakeview”.

Zuléma zou hier een boek en info bord afgeven voor de bezoekers van oad om met raad  bij te staan over de regio en al wat je als toerist nodig hebt aan info. Het was een mooi hotel alleen jammer dat het water van het stuwmeer vies en troebel was. Dit komt door de blubber die meekomt tijdens de tropische regenbuien uit het oerwoud. Verder naar boven kwamen we een mooie golfbaan tegen en de temperatuur werd geleidelijk zeer aangenaam, de temperatuur zakt van 29 tot 20 graden als je de highlands binnenrijd, s’nachts kan het afkoelen tot 8 graden.

De grootste verrassing was dat de 2 dorpjes die in de cameron highlands liggen, tanah rata en berincang best groot zijn, en dat verwacht je niet als je die mooie heuvels bereikt.

Het hotel waar wij zouden overnachten voor 2 nachten was strawberry park, zo genaamd omdat hier een aardbeien plantage is, naast de thee plantages wordt er heel veel groenten en fruit verbouwd. Eerst inchecken en toen naar de kamer, mooie kamer met zeer mooie badkamer, lekker bed en schoon, ff liggen en toen naar Tanah Rata waar we gewandeld hebben en toen lekker een steam boat hebben gegeten bij de lokale chinees, dit gerecht had halverwege nog een verrassing in petto toen bleek dat in de bouillon een ongenode gast was gevlogen, maar daar werd onze eetlust niet door gestoord een kever meer of minder…….., Na het eten zijn we naar de avondmarkt in beringing geweest. Een lust voor de neus en ogen. Wat een lekkere hapjes hebben ze daar, en mooie bloemen en groenten en fruit, saté stalletjes, pannenkoeken, aardappel balletjes, maïs, nasi, pinda, s, kokoskoeken en ga zo maar door, na al dit snoepen zijn we met een flesje red label onder de arm richting hotelkamer gereden, alwaar er nog een slaapmutsje werd genuttigd en toen vredig in slaap gevallen, je slaapt als een roos want door de lage temperatuur kun je met dekens slapen wat altijd fijner is, de volgende ochtend zijn we lekker gaan ontbijten (lekkere mie goreng met sambal)  en toen heeft zoe haar werk gedaan voor de club en later zijn we op excursie gegaan naar; aardbeienplantage waar we lekker aardbeien met slagroom op hebben,  een imker met bloementuin,

De theeplantage waar we lekker verse thee dronken, de sam poh buddist tempel bekeken met indrukwekkende beelden, en de cactus vallei met zijn bloemenpracht.

S, avonds zijn we weer in tanah rata gaan eten, nu bij een hong kong chinees waar wij een Singapore mie, nasi met kip en  biefstuk met gember en ui en verse groenten. Lieve mensen dit geheel met een liter bier (had dorst)en blikje 7 up kost je dan 12 euro. Dit is dan uitgebreid en duur eten want normaal kost een maaltijd je ongeveer 10 ringit dat is dan ongeveer 2,5 euro.

Na het eten nog gewandeld, een clubje bekeken op de 2^e etage van een gebouw, die hadden ze helemaal bekleed met geluidsisolatie en een installatie binnen staan van 100000 watt denk ik en een spelletje gedaan in de locale gamehal. Verder was er weinig te beleven want de avondmarkt hier was al aan het afbreken toen wij er aankwamen, te weinig animo denken we, maar goed de dag was mooi geweest dus weer snel terug naar ons wiegje alwaar na een afzakkertje de ogen zwaar werden.

De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan en heeft ab voor de eerste keer gereden. Ff wennen aan de linkse kant maar het ging toch allemaal goed, 4 uur later kwamen we aan in penang, in batu ferringhi waar we eerst naar kantoor zijn gegaan en later naar ons appartement. Een mooi weekend voorbij.

 

KUALA LUMPUR

BEZOEK AAN OLIFANTEN OPVANG

 

Het volgende avontuur was een bezoek aan kuala lumpur.

Vrijdag avond gingen we op pad met vivien (de lokale collega agentschap van zuléma) naar de jetty in Georgetown.

Daar aangekomen zijn we te voet de ferry op gewandeld en zijn binnen een kwartiertje naar het vaste land gevaren.

Aangekomen in butterwurth is de wandeling naar het treinstation maar een paar honderd meter, we hadden de kaartjes al dus dat was makkelijk, een half uurtje wachten en toen de trein in, dit was een openbaring, aangezien we een slaapcoach hadden geboekt 2^e klas wisten we niet wat ons te wachten stond.

Nou dit was dus een wagon die van voor naar achteren stapelbedden had met gordijntjes. Best schoon en netjes behalve dan dat de ventilatie een onduidelijke geur verspreide, maar goed wij hebben ons geïnstalleerd in de bovenste bedden ergens in het midden van de wagon.

De trein begon ongeveer om elf 11 uur te rijden, in het begin lagen we wat ongemakkelijk maar na een uurtje of zo lagen de meeste mensen al te slapen, wij waren toen nog vrolijk chips aan het eten en onze prik aan het drinken, toch hebben ook wij geslapen ondanks het geluid en geklots van de wagon.

08:00 de volgende dag in de vroege ochtend liep de trein Kuala Lumpur binnen in het mooie treinstation.

Tot onze verrassing waren we redelijk uitgerust dus fit voor de hele dag, in het station een taxi kaartje gekocht en toen de stad in naar het appartement van marlyn de collega van zuléma die in KL haar standplaats heeft. We hadden voor die dag al een doel voor ogen namelijk de olifanten bekijken. Er is namelijk op een uurtje of zo rijden buiten KL een olifanten verzorgingshuis, dit is een project opgezet voor de bescherming van de in het wild levende olifanten in Maleisië. Aangezien veel palmolie plantages schade ondervinden door de olifanten worden de olifanten verplaatst in plaats van gedood door de grootgrond bezitters.

De olifanten worden verdoofd  tot het punt dat ze nog net kunnen lopen en daarna wordt er met behulp van 2 andere olifanten die getemd en getraind zijn de olifant naar een truck en later naar een ponton(boot) gebracht en deze vaart dan de rivier op richting taman negara, centraal Maleisië waar nog een stuk tropisch regenwoud ongeschonden ligt wat ongeveer 130 miljoen jaar oud het is een van de oudste stukjes ongeschonden woud ter wereld.het was een hele ervaring we kregen info, mochten naaste de olifanten staan!!!! ze meehelpen voeren

( Die krengen eten gewoon een kruiwagen vol fruit en brood binnen 10 minuten op!!) En ze werden ook gewassen met een hogedrukspuit wat ze erg lekker vonden.

Later die dag weer terug naar de big city via een mooie tolweg, die avond zijn we nog naar chinatown geweest en ff een biertje doen, erg gezellig en groots allemaal.

The next day, toen zijn we naar de MENARA KUALA LUMPUR TOWER geweest, dit is een toren die net zo hoog als de twin towers is omdat deze op een heuvel van 90 meter hoog is gebouwd, in totaal iets van bijna 400 m, met de lift naar boven in een paar seconde waar je boven een rondleiding krijgt via een headsetje, je kunt de wereld uitkijken en natuurlijk een geweldig uitzicht op de twin towers, de hoogste gebouwen ter wereld.

Later die dag nog lekker satay gegeten in en later op de avond natuurlijk weer een versnapering tot ons genomen. Maandag zijn we met ons tweetjes naar de grootste shopping mall gegaan die wij ooit hebben gezien, nou hebben we enige ervaring in dit soort dingen maar dit slaat werkelijk alles een gebouw in de vorm van een kruis met 4 vleugels ieder 5 verdiepingen en zeker 500 meter lang volgepakt met winkels, ongelofelijk groot, de Maleis willen echt van alles het hoogste of grootste ter wereld en dat lukt ze aardig.

Diezelfde avond hebben we contact gehad met een Nederlander (albert) die voor het agentschap werkt waar oad een samenwerking mee heeft in Maleisië, hij is de link tussen die twee en woont al heel wat jaren in Maleisië. Lekker toeristisch zitten eten in de stad bij planet hollywood, maar ok we waren ook de toerist ten slotte, het was wel het einde voor ons weekend Kuala Lumpur, de volgende ochtend zijn we om 5 uur opgestaan en met de taxi naar het treinstation gegaan alwaar we met de shuttle trein naar KL int airport in 20 min raasde en daar het vliegtuig gepakt naar penang, deze tickets hadden we via internet geboekt voor maar 15 euro per persoon. Echt goedkoper kan je niet reizen. Dus de totale reissom per persoon was iets van 30 euro incl. taxirit van penang airport naar ons appartement, daar kunnen we in Nederland nog wat van leren als het om openbaar vervoer gaat en transport kosten voor mensen…. Maar goed het was een erg leuke ervaring en we denken nog wel een keer terug te gaan naar de big city.

 

RONDRIT PULAU PENANG

 

Het zou nu de beurt zijn aan het eiland penang zelf om ontdekt te worden, er is hier op penang genoeg te zien en te beleven natuurlijk.\

We hebben afgesproken met de gids van oad om ons eens een ritje over het eiland te geven langs de beroemde attracties van het eiland, zo zijn we begonnen bij de vlindertuin annex boerderij want ze kweken hier deze mooie insecten. Het is een must om hier naar toe te gaan, we kwamen binnen en je mond valt bijna open van verbazing de vlinders zijn zo groot dat als ze vliegen het wel lijkt of ze aan draadjes vastzitten, Je kan ze van heel dichtbij bekijken en er is ook een expo met alle insecten die in Maleisië voorkomen, en hier zitten dus echt insecten tussen zo groot als je hand. Geweldig grote krekels sprinkhanen vlinders wandelende takken schorpioenen en niet te vergeten natuurlijk een hele collectie spinnen.

Onze reis zou vervolgens naar de batik fabriek gaan waar je kan zien hoe de authentieke batik stof wordt beschilderd dmv hars in bepaald motief op de zijde of linnen te zetten en dit dan in te kleuren, vervolgens wordt het geheel in warm water gewassen met iets erbij zodat de kleuren in de stof blijven en de hars verdwijnt. Echt een kunst en ook echt mooi wat deze mensen hier maken. Ondertussen was het gestopt met regenen want we deden dit alles terwijl het water echt naar beneden gutste een tropisch regenbuitje is geen grapje dan kun je zeggen dat het echt regent!!

Nu gingen we naar de tropische fruit boerderij waar je alle soorten fruit van het land kan proeven, jammer dat ze nog geen durian hebben want daar is het nog geen tijd voor.

Langs authentieke woningen aan de zuidkust naar de slangentempel die we alleen wouden zien omdat het nog steeds als toeristische trekpleister wordt gebruikt maar dit eigenlijk geldklopperij is want er is echt helemaal niks te zien.

Dit zit dus ook niet in de normale toer die oad aanbied, maar goed je moet het eerst met eigen ogen gezien hebben wil je er een oordeel over kunnen vellen. Het was ondertussen ook wel tijd om ons buikje te vullen dus zijn we op de 76 verdieping van de komtar toen bij een chinees restaurant gaan eten met uitzicht over Georgetown en in de verte zie je butterwurth liggen. Dit is het eten wat gasten ook aangeboden krijgen van oad die deze excursie doen en ik moet zeggen het smaakt ons voortreffelijk, nou zijn wij natuurlijk ook geen goede graadmeter zeker niet wanneer we honger hebben want dan gaat bijna alles naar binnen….

Het uitzicht is magnifiek vanaf de komtar, je kunt geheel rondom kijken.

De kek lok si tempel is een mooie boedistische tempel die zo groot is dat ze een eigen lift hebben gemaakt om van het lage naar het hoge niveau te gaan. De tempel wordt geheel onderhouden uit donaties maar het is een meesterwerk van marmer en houtsnijwerk. Het grot e boeddha beeld buiten wat geheel uit koper is gemaakt is wel 20 meter hoog en erg indrukwekkend. De beelden binnen zijn allen belegd met bladgoud en je moet natuurlijk zoals in iedere tempel en huis wat je betreed in Maleisië je schoenen uittrekken

Er was helaas geen tijd meer om penang hill op te gaan maar ja we hebben tijd genoeg om dit nog een andere keer te doen. In ieder geval weer wat geleerd over de plaats waar we nu tenslotte wonen, aangezien veel mensen niet beseffen ongeacht waar je woont wat er allemaal te doen en te zien is in hun eigen woonomgeving.

We schrijven half april en zitten nu dus koud een maandje op het eiland, en de eerste berichten van de dodelijke ziekte s.a.r.s gaan de wereld rond en hebben onze gedachten ook wel een beetje in hun greep. We gaan namelijk graag naar de bioscoop in een van de 3 of 4 grote shopping malls die je hier op het eiland rijk bent. Dat is iets wat ons ook iedere keer verbaast, het eiland is eigenlijk net zo groot als Texel, maar het verschil is dat hier een paar honderd duizend mensen wonen en dat je wel 4 grote winkelcentra hebt een vliegveld een stadion een universiteit campus die echt groot is!! Met theater, honderden restaurants en dan ook nog een groen hart met bergen  en rijstplantages in het zuiden en stranden in het westen. Maar omdat je dus ziek kan worden door het overbrengen van vocht, niezen en hoesten maar in ieder geval alles wat met je mond of ogen in contact komt wat van een ander is een risico. Dus dan wil je drukken plaatsen ontwijken, maar omdat het hier in Maleisië erg meevalt gaan we gewoon op pad en kijken we zelf wel uit, we hebben de nodige maatregelen getroffen mondkapjes gekocht en desinfecterende doekjes voor als we gaan eten dus we voelen ons redelijk veilig.

 

LANKAWI PULAU PAYAR CORAL ISLAND

 

 

 

In ieder geval ons volgend avontuurtje was een bezoek aan lankawi dit omdat zuléma haar collega aldaar moest ontmoeten en om wat zaken recht te zetten, het zou een dag worden in de ochtend heen en in de avond weer terug.

Een volgende keer dat we zouden gaan zou naar pulau payar gaan, oftewel het coral island, dit is echt geweldig man, alleen de bootrit er naar toe is al een belevenis op zich, je gaat met een soort van ferry maar dit is een monohull ter grote van 30 meter of zo met 2 jetfiols achterin aangedreven door 4 diesels met een geïnstalleerd vermogen van een paar duizend kw, spuit je dus over het water en  ga je naar schatting ongeveer een mijltje of 30 wat dus ongeveer 60 km per uur is. Je gaat in ieder geval zo hard dat als je op het achterdek staat en je steekt je kop buitenboord je de druk van de wind voelt zo hard als je gaat.

Ik heb er van genoten in ieder geval, maar dan kom je aan bij een ponton wat een honderd meter uit de kust ligt en geheel overdekt is met een tafels en stoelen in het midden een duiktank en een glazen koepel aan de voorkant om onderwater te kunnen kijken snorkel platforms aan iedere zijde, douches en wc en s’middags wordt er een buffet neergezet waar  je u tegen zegt.

Het is ff schrikken als je voor het eerst in het water gaat daar, er zwemmen namelijk wel 10000 vissen om je heen en je hebt in eerste instantie een gevoel van jakkie, maar tegelijkertijd ook een onbeschrijfelijk mooi gevoel, want de vissen zijn mooi, blauw met gele en zwarte strepen. Sommige mensen gaan met een zakje brood het water in, en op momenten dat het brood in het water terechtkomt is de massa vissen niet te overzien, 10000000 met zijn allen op het stukje brood af. Het zijn niet alleen de vissen die mooi zijn vooral het koraal onder je is prachtig, met al zijn kleine diertjes en krabbetjes en visjes en ook die gekke zeekomkommer onbegrijpelijk dat die leeft want hij lijkt keihard net als zeesterren.

Wij zijn naar land gezwommen en langs de kust hebben ze een loopbrug gemaakt waarmee je naar een infocentrum kan lopen, daar voederen ze soms de haaien vanaf het strand, dit was voor mij een nieuwe ervaring en ik vond het soms een beetje niet veilig zeg maar ondanks dat het hier maar om hele kleine haaitjes gaat van ongeveer een meter lengte, als deze jongens beginnen te bijten naar aas dan kun je indenken dat ze soms een kinderbeentje ook als aas zien….

Maar goed alles ging goed en we hebben een heerlijke middag gehad, weer lekker verbrand in de zon en s’avonds weer lekker terug moe maar voldaan naar ons paleisje in batu ferringhi.

 

 

LEKKER ETEN…..

Tussen al deze avonturen in gaat het leven gewoon door en omdat het niet zo druk is heeft zuléma haar dagindeling zo gemaakt dat ze toch iedere dag wat te doen heeft.

Vaak doen we ook thuis koken ondanks het feit dat je voor heel weinig geld goed kan eten op straat hier, soms is het echt belachelijk wand dan zit je voor 40 ringit echt een feestmaal naar binnen te werken met 2 personen met drinken erbij en dat is dus maar 10 euro!!

Maar wat wel lekker is dat als je zelf af en toe kookt je eigen smaak nier verloren gaat en zeker onze pastas en rijs combo’s die wij maken zijn voortreffelijk en natuurlijk de Hollandse pot niet te vergeten want je kan hier veel krijgen zelfs appelmoes, dit is een Amerikaans merk maar met een Nederlandse naam, gravenstijn. Hollandse melk uit Australië, augurken uit België en noem het maar op, o ja rolmops uit polen heerlijk, haha en natuurlijk de edam kaas in plakjes of gewoon de grote brokken. Hagelslag maken we zelf door kleine doosjes te kopen die ze gebruiken om taarten te versieren, dat noemen ze chocolade rijst hier.. Nou goed  we komen niets tekort als het gaat om eten en drinken dus we hebben alleen de discipline nodig om niet te veel te eten…..Tijd voor een nieuw avontuur.

 

KONINGINNENDAG

 

Bezoek aan de Nederlandse ambassade in Kuala Lumpur In het kader van koninginnen dag zijn wij op uitnodiging van de Nederlandse ambassade

Naar KL afgereisd met onze eigen auto wat ons een uurtje of 5 in beslag nam om aldaar een receptie bij te wonen die door de ambassade was georganiseerd. Het bleek later duidelijk dat het heel de week al feest was in KL voor de Nederlanders aangezien er een holland week was georganiseerd voor het bedrijfsleven, met alle grote jongens aanwezig zoals nedloyd, unilever, ing, abn amro enz.

Wij hadden ook erg het gevoel toen we er heen gingen dat het niet ons feestje zou zijn, maar alles ging goed wij zagen er piekfijn uit en alles verliep geweldig. Zuléma had voor de gelegenheid een speciale jurk laten maken en ab had voor deze

Gelegenheid zichzelf in batik long sleeve gehesen, dit is de traditionele kledij voor mannen als ze naar iets belangrijks gaan, of een pak of een long sleeve batik shirt.

We waren aan het rondkijken toen op een gegeven moment zuléma stond te praten met een man en we in het gesprek erachter kwamen dat dit dus zeemannen waren die diezelfde dag nog in port klang waren aangekomen en midden in de nacht weer zouden vertrekken. Hadden ze toch nog een feestje te pakken in de korte tijd dat ze hier waren.

In ieder geval hebben we ze een goede vaart gewenst en zijn wij verder gegaan

Met de haring en bitterballen, het feestje was om een uur of 10 halfelf of zo afgelopen en zijn we naar het centrum van KL gegaan om daar nog ff af te pilzen. Niet dat we nou zulke drinkers zijn maar ja als je dan toch je stap pak aan hebt dan moet het maar …, in de stad was een hele groep met engelse jongens van een jaar of 20 die zeiden dat ze net uit Irak terugkwamen ze waren militairen on leave of zo in ieder geval alle remmen los en ook van god los alles mocht niets moest. Haha geweldig om mensen naar de kloten te zien gaan op een verantwoorde manier hahaha. Nee ff serieus het was niet zo erg maar ze hadden het erg naar hun zin en alle vrouwen waren mooi…

We hebben daar trouwens ook een Nederlands meisje leren kennen die we dus al eerder ontmoet hadden maar niet wisten dat zij Nederlandse was. Namelijk in het opvang reservaat voor de olifanten wat op een uur rijden van KL is gevestigd en die zich inzetten voor het behoud van de olifanten in dit land. Een leuke meid die weer  heel toevallig bevriend leek te zijn met een nichtje van zoe die in Breda op het nhtv zit. Small world!!

Tijdens onze terug reis naar  huis hadden we idee om eerst langs genting highlands te gaan. Dit ligt op een half uurtje van Kuala Lumpur in oostelijke richting en is een thema park, er zijn veel hotels omdat het klimaat aangenaam is en er is een soort van pretpark aan vast gekoppeld. Ook zijn er casino’s en worden er soms concerten gegeven.

Best leuk maar we vonden het een beetje te..Veel van het goede. Maar goed de halve dag gevuld met dit themapark en toen weer de volle 5 uur terug rijden naar huis….

 

BUKIT MERAH LAKETOWN RESORT

 

 

 

Ja het was weer zon dag dat we ff weg moesten dus hup de auto in en richting bukit merah, dit omdat op een radio station waar wij altijd naar luisteren ieder uur een reclame voorbij komt van dit resort. Aangezien het maar op een half uurtje rijden vanaf penang ligt de moeite waard om er eens te gaan kijken. Een van de leuke attracties is dat ze een eiland in het midden van het meer gebruiken voor opvang van orang oetans die zijn verstoten of niet meer in

Het gebied kunnen leven waar ze woonden. Dit omdat orang oetans iedere dag een nieuw en vers nest moeten bouwen.

Maar goed wij kwamen daar aan en het leek wel of we de enigste bezoekers waren, erg uitgestorven. Dit komt natuurlijk ook omdat iedereen nog een beetje bang is denken wij voor de sars epidemie. Maar goed eenmaal binnen gelijk de kaartjes voor het pondje gehaald zodat we naar het eiland konden.

Daar kon je dus in een soort van kooi een stuk het eiland op wandelen en zou je als je geluk hebt oean oetans kunnen zien. Nou de enige die we gezien hebben zat aan het begin toen we van het pondje afstapte op een paal te wachten, en deze leek me bijna getraind in het wachten op een appel of iets anders lekkers van bezoekers of bewakers, in ieder geval het was een scheet van een orang oetans en we hebben genoten van zijn capriolen.

Daarna ga je terug met de pont en die zet je af aan het begin van een klein dierenparkje wat er heel vies uitzag, we hadden het echt te doen met dieren die hier moesten leven, de enige die echt konden genieten waren de hele kleine aapjes en de otters die genoeg leefruimte hadden en niet in hun eigen viezigheid hoefden te leven.

Er was ook een soort van dierenshow die met veel bombarie en muziek aangekondigd werd en wat eigenlijk niet veel voorstelde. Je moest een half uur wachten op een tribune die verschrikkelijk heet was en de muziek was echt ongelofelijk hard, als mensen hier al last van hebben laat staan hoe gestrest dieren hier van worden….

Maar goed na het dierenpark wat gegeten en toen het waterpark in met zijn glijbanen en golfslagbad en andere water attracties, het ging trouwens toen ff geweldig hard regenen maar ja we waren toch al nat dus dat kon ons niets schelen. Tijdens het omkleden kwamen we tot de ontdekking dat het toch allemaal wel erg preuts is ondanks het feit dat je dus gescheiden badkamers hebt dus mannen apart en de vrouwen wat eigenlijk heel normaal is, zijn er geen openbare douches of omkleedpartijen, iedereen duikt in zijn eigen hokje en doet daar alles. Dus toen ik geen zin had om in dat kleine hokje alles te doen en mijn kleddernatte broek buiten het hokje naar beneden trok (het waren tenslotte allemaal mannen daar) keken ze hun ogen bijna uit. Zuléma had dezelfde ervaring was het niet dat dit nog verrassender is aangezien de vrouwen geheel met jurk hoofddoek en alles het hokje weer uitkomen nadat ze dus met zwemtrainingspak (want ze zwemmen met alle kleren aan!!) Kleddernat het hokje binnen gingen.

Ja dit zijn nou van die dingen waar je soms een beetje raar van opkijkt als je als jan kaas de wereld rond gaat.

 

 

NATUUR PARK  TAMAN NEGARA

 

 

 

Donderdag 8 mei ’03 zijn we met de Nice bus vertrokken uit Georgetown richting KL, de bus vertrok om halfacht in de avond en we zouden er 4 uur over doen.

We waren nog net op tijd aangezien Zuléma nog een info moest geven aan gasten, aangekomen bij het Garden Inn hotel in Georgetown vanwaar de bus vertrekt, kaartjes gekocht, a 50 ringit per persoon voor een enkele reis richting KL.

Dit betekent dus dat je voor 12 euro een reis van 350 km maakt over een

tolweg en voorzien van lunch, de bus zelf is voorzien van airco, tv,

Superstoelen( nog beter dan in een vliegtuig!!!), En een hostess aan boord.

Je zit namelijk met 2 personen gangpad en dan 1 persoon naast elkaar, erg comfortabel en ik kan het iedereen aanraden die gaat reizen in Maleisië maar ook BV in zuid Amerika waar ze dezelfde standaard hebben voor luxe busvervoer.

Afin aangekomen om half 12 in KL bij de collega van Zuléma, hebben we nog een filmpje gekeken en zijn toen de koffer ingedoken want de volgende ochtend zouden we met de richting taman negara ressort vertrekken. We zijn met een taxi richting bushalte gegaan, daar stond een groepje van wel 4 mensen die ook meegingen richting taman negara, 2 daarvan bleken managers te zijn van het mutiara hotel ressort en 2 gewone toeristen.

Er ging op deze 4 uur durende busrit ook een hostess mee maar vraag me niet waarom want het mens had geen meerwaarde voor de reis.

We hebben een tussenstop gemaakt in Temerluh en zijn toen verder gegaan richting Kuala Tembeling waar we de reis voort zouden zetten dmv een longboat.

In Kuala tembeling aangekomen moesten we nog 2 uur wachten op vertrek van de longboat wat eigenlijk wel een beetje frustrerend was, maar goed we hebben voor tijdverdrijf nog ff  op internet gekeken omdat er een internetcafé in het kleine terimaltje was, dit is wel handig als je voor een paar dagen de jungle intrekt kun je toch nog even je e-mail checken!!

Ondertussen was het dus al half 3 in de middag toen we dus met een man of 8 in de longboat stapte, wij konden vooraan zitten en hadden redelijk goed uitzicht, het zit in het begin best comfortabel maar na een uurtje dan heb je een ongelofelijke houten kont, maar goed het uitzicht is spectaculair je vaart letterlijk door en langs het oudste tropische regenwoud ter wereld.

Al de geluiden en al dat groen de wereld lijkt hier stil te hebben gestaan, onderweg kom je ook de orang asli tegen en na 2 uur varen ben je bij de aanlegsteiger van het mutiara hotel ressort in taman negara. Aan de andere kant van de rivier zijn allemaal hostels voor back packers die dus via de oostkust of al liftend richting het oerwoud zijn gekomen( doorgaans vinden wij dit vieze mensen hahaha) maar goed er is dus onderdak voor iedereen, en er zijn genoeg restaurantjes in en om het dorpje aan de rivier.

Wij zaten dus in een huisje  op het terrein van het ressort, huisje 107 van de 108 dus we zaten ongeveer in de jungle en op een half uur lopen van de receptie en het restaurant!!!

De eerste avond hebben we direct een wandeling georganiseerd met een gids die ons dus de bush liet zien bij nacht en donkerte, dit mensen is een onderneming die je alleen niet moet maken, aangezien hier dus echt freaking scaring animals leven. We hebben een hert gezien een uil een slow monkie, wandelende takken, schorpioenen, spinnen, lichtgevende paddenstoelen  en bladeren, bloemen die maar voor een nacht bloeien en vooral heel veel geluiden gehoord.

Toen we thuis kwamen had Zuléma een bloedzuigertje op haar rug omdat ze een keer was gevallen maar Ab had dus een bloedzuiger op zijn voet ter grote van een pritstift, tering wat een ervaring ik dacht dat ik gek werd.

Van alles en nog wat op het beest gespoten maar die liet pas los tot hij volgetankt was en het rare is dat  het dus gewoon door blijft bloeden, het duurde wel een half uur eer de wond stolde, dit komt namelijk omdat de bloedzuiger een stof inbrengt die ervoor zorgt dat je bloed lekker blijft stromen en hij alleen maar gulzig hoeft te drinken!!!!

Die nacht geslapen als een roosje, maar we moesten weer vroeg op pad voor de jungle trekking, niemand had verteld hoe deze eruit zou gaan zien, we wisten alleen dat over de canopy walk zouden gaan.

Dit was dus een misverstand we zijn eerst een soort survival route gaan doen bergop, we dachten dat we allemaal gingen sterven van de hitte en ook omdat het gewoon een uitputting was, maar goed in de middag kwamen we aan bij de canopy walk, dit is een loopbrug gemaakt van touwen en planken die je door de bovenste laag van de jungle voert en je dus het oerwoud van boven kunt bekijken met zijn flora en fauna, op zich een hele ervaring maar je moet eigenlijk niet zweten aangezien er dan sweat bees op je afkomen die je zweet willen drinken, het is zo dat ze niets doen maar het lijkt op een hitchkock film alsof je door 100 bijen wordt belaagt wat een enge toestand,

Er stond gelukkig die middag nog een leuke excursie in het vooruitzicht, we zouden namelijk naar een orang asli dorp gaan om te zien hoe ze woonden en een demonstratie te zien in het schieten van pijltjes met de blaaspijp.

Dit was erg leuk aangezien je er met de longboat naar toe moest varen en daar een goede uitleg kreeg over de sociale structuren van de orang asli en natuurlijk gewoon het aangezicht van de mensen en vooral de kinderen in het dorp.

We zijn  die avond na het douchen lekker gaan eten in het restaurant wat ons weer een beetje het gevoel gaf dat we  terug in de bewoonde wereld waren.

De volgende dag zouden we weer richting huis gaan, maar we moesten eerst diezelfde nacht nog een aanval van een soort eendaags vliegende mieren overleven, dit was weer een horror ervaring en  hebben we dicht bij elkaar geslapen met het laken over ons heen en de ventilator op volle stand-in de hoop dat ze weg zouden blijven.

In de korte tijd dat we in het dorp zijn geweest heeft onze gids toch een aantal interessante dingen kunnen zeggen over het leven

Van de orang asli.

We vroegen hem hoe ze sociaal met elkaar omgingen en hoe  ze leefden.

Het blijkt dus dat de orang asli die in taman negara woont een omvang heeft van ongeveer 3000 zielen.

De orang asli negeri die in taman negara woont mag daar leven op voorwaarden dat ze alles wat ze doden op moeten eten en alles

Wat ze kappen moeten gebruiken als brandstof of als bouwmateriaal voor hun hutten.

Het blijkt dus dat het een nomadisch volk is wat dus rondtrekt vanwege het voedsel wat ze eten, bepaalde planten, apen, fruit in ieder geval alles

Wat om hen heen groeit en bloeit.

Om vuur te maken gebruiken sommigen al aanstekers die ze krijgen van toeristen of van gidsen, maar ze kunnen nog steeds vuur maken

Door middel van vuursteen en een katoensoort die in een boom soort zit.

Ook maken ze gebruik van de latex die van de latexboom wordt af getapt en die ze als lampenolie gebruiken.

Toen wij er waren zagen we dat ze ook stevig zitten te roken, ze verbouwen zelf iets wat rookbaar is, in ieder geval tast het

Hun tanden aardig aan, aangezien allen die rookten een verrot gebit hadden.

Het geloof wat de orang asli heeft is er een van natuurgeloof. Alles wat ze bezitten meemaken enz is door de natuur geschonken

en dus als ze ziek zijn moet er een medicijnman aan te pas komen die dus niet alleen plantenkunde moet hebben maar ook een fikse

Dosis spirituele kwaliteiten in huis hebben om met de natuurgeesten in contact te kunnen komen.

Zo is het een feit dat de orang asli hun lichaam aan de natuur terug geven uit respect dat ze hebben voor alles wat ze hebben mogen

Gebruiken tijdens hun leven van diezelfde natuur.

Het dode lichaam wordt hoog in een boom gelegd alwaar dus de vogels apen en andere dieren het lichaam gebruiken als voedsel, als het lichaam

na verloop van tijd op de grond valt zal het verder worden ontleed door de insecten en tenslotte verdwijnt het geheel in en onder de grond

alwaar de aarde, de bomen en planten het werk afmaken en de cirkel

rondmaken in het geloof van de orang asli………

 

De volgende ochtend nog een ontbijtje naar binnen geschoven en toen in de longboat weer terug richting Kuala tembling vanwaar we dus weer de bus richting KL zouden nemen en in KL weer de bus richting Penang Georgetown waar we in de avond om een uur of 10 aankwamen om vervolgens nog met de auto naar Batu ferringhi te rijden waar we om half 11 lekker in ons appartement moe maar voldaan aankwamen.

Wat een ellende weer, het weekend dat we dus weg waren geweest is waarschijnlijk door heftige onweer onze aardlekschakelaar  aangesproken, en dus toen wij thuiskwamen was dus de gehele inhoud van onze vriezer ontdooit en dus moesten we alles weg doen want het leek ons niet al te gezond dit nog op te eten. Ja het is een vaak voorkomend verschijnsel dat, in de tropen een gemeengoed is. ONWEER is een veroorzaker van niet alleen stroomstoringenmaar ook gaan er hele bomen aan door veelvuldige inslag op dezelfde plaats. Op het eiland penang is een plaats waar heel veel kale palmbomen te zien zijn aangezien daar de bliksem wekelijks inslaat. Wij hebben hier dagelijks onweersbuien of in ieder geval weerlichten die je in Nederland alleen in de zomer kan zien  of in het najaar.het is voor ons de eerste keer dat onze aardlekschakelaar was aangesproken, maar goed dan maar weer naar een van de vele supermarkten op het eiland voor een nieuwe voorraad aan lekkernijen.

Na taman negara was er een tijdje rust in het reizen van ons, we hebben vrienden gemaakt hier op het eiland tijdens een avondje uit in bathu ferringhi in de soho bar sprak er een jongen tegen me in niet al te goed engels waar we vandaan kwamen en wat we deden, hij hete amin hen zijn vriendin lisa, na wat gebabbeld te hebben vroeg min of we zin hadden om met hun mee te gaan naar Georgetown waar zij ons alle goede clubs zouden laten zien, nou die hebben we gezien alles kwam aan bod en de volgende ochtend om 7 uur ofzo toen de vogeltjes weer begonnen te fluiten gingen we naar ons mandje toe.

Vanaf die tijd hebben we regelmatig contact met min en lisa, min werkt op het strand en heeft nog wat andere inkomstenbronnen en lisa werkt als bankemployé op de luchthaven bij de geldwissel, zij heeft 2 schatten van kinderen uit een vorig huwelijk en die wonen bij haar moeder.

Een heel leuk stel en wij zijn er blij mee aangezien je anders toch bijna niemand echt leert kennen van het eiland.

Volgende stop: phuket in Thailand…….

 

PHUKET THAILAND

 

 

 

 

Ja wij zijn dus naar Thailand geweest om ons visum te verlengen, dit is na 3 maanden verlopen in Maleisië en dus zijn er een paar opties om dit te verlengen. In ieder geval de optie dat je het land uit moet is er een die altijd genomen moet worden.

Maar dan blijft natuurlijk de optie open voor de bestemming waar je naar toe gaat. Wij hadden eigenlijk ook heel graag naar Singapore gegaan maar nu de s.a.r.s nog zo actueel is in dat land  vonden we dat niet zo’n goed idee Balie staat ook nog op het verlanglijstje en is niet zo duur en je kan er relatief snel naar toe vliegen, maar het is dus phuket geworden in Thailand.

Wij wonen zelf een goede 130 km van de Thaise grens en dat stuk kun je dus makkelijk met de auto overbruggen en dat hebben we dus ook gedaan, de reis die je daarna moet maken naar phuket is ook niet zo heel erg…

We zijn dus de grens overgestoken nadat we eerst getemperatuurd waren op verschijnselen van sars en dat was dus niet!!

Zijn we met een taxi voor nog geen 10 euro (35 ringit, 350 bath) naar Hatay gereden, dit is een middelgrote plaats met een internationaal vliegveld op ongeveer 100 km van de grens.we kwamen hier s’avonds aan.

Wij hadden geen hotel geboekt maar dit kun je gewoon ter plaatse doen en de prijzen variëren van BV 200 tot 1500 bath, dat is dan omgerekend van 20 tot 150 ringit dus van 5 tot 40 euro, wij hadden er eentje van 1000 bath wat dus een heel luxe hotel was, met alles erop en eraan midden in het centrum.

Inmiddels hadden we ook aardig honger gekregen en zijn we even lekker steak gaan eten bij sizlers steakhouse, echt lekker.

Het is natuurlijk niet echt gebruik maken van de situatie want dan zouden we dus gelijk aan de Thaise vissoep moeten maar goed we gingen een heel weekend de kans krijgen om dit nog te eten.

De volgende ochtend zijn we lekker vroeg opgestaan een stevig noodle ontbijtje naar binnen gewerkt en toen met de taxi naar het vliegveld.

Daar aangekomen was de luchthaven nog een beetje uitgestorven, in ieder geval zouden we vrij snel in de lucht zijn op weg naar phuket.

De vlucht van hatay naar phuket duurt nog geen 45 minuten en is dus voorbij voor je het weet, je krijgt nog snel een soort koekje aangeboden maar dat is het dan.

Eenmaal  beneden weer de taxi in om ons naar het hotel te laten vervoeren, we zouden naar het royaal paradise hotel gaan in patong beach, de rit van het vliegveld naar het hotel liet een stukje phuket zien wat eigenlijk niet veel anders is dan alles wat we tot nu toe

Gezien hebben hier in Azië, heel veel groen.

Nee de grote verandering zie je pas als je pathon beach binnenkomt rijden, echt dit is de plaats met de meeste kroegen per vierkante km, niet normaal, ik denk dat je 1000 kroegen heb op een vierkante km, en overdag komt het niet echt over want je ziet alleen maar de hoofdstraat en bijna geen mensen op straat.

Nee je moet pathong  beach echt in de avond bekijken, bangla road is de hooft stapstraat, met 20 zijstraten die ook allemaal volgepropt zijn met bar en nog meer kroegen.

Hetgeen wat ook echt opvalt en zeker als je uit Maleisië komt is het aantal vrouwen op straat met bijna geen kleding aan en die zich aanbieden om gebruikt te worden voor de mannen die hier massaal op af komen naar deze industrie.

Ja dat gaat je snel vervelen al die hoeren hier en al die mannen die erachteraan lopen, dat is echt zo. Zuléma haar collega  had alle recht om te zeggen dat dit eigenlijk niet uit te houden was voor iemand die daar niet tegen kan, want het is zo massaal  dat je er

Constant mee geconfronteerd wordt. Maar goed wij kwamen hier ook voor het strand, het eten en de excursies, dus de volgende dag zijn we lekker naar het strand gegaan gewoon aan het eind van bangla road het strand opgegaan en liggen. Er lopen veel mensen op het strand die hun goederen aanbieden om te verkopen, dit varieert van eten tot houtsnijwerken en prullaria.

Wat wij hebben gedaan wisten we echt wat we zouden krijgen voor ons geld, namelijk een full body massage op het strand.

Dit is echt lekker mensen wat een heerlijke ervaring. Hoewel als je gemasseerd wordt is het soms een beetje pijnlijk maar na de massage voel je toch onwijs lekker. het duurde alles bij elkaar een uurtje en we hebben dit voor 300 bath pp kunnen

Doen dus das geen geld.

Afijn na het bakken en braden op de beach zijn we nog ff door de bazaar gewandeld en wat goedkope kleding gekocht en toen naar het hotel.

Diezelfde avond zouden we naar de show van fanta sea gaan, dit is een thema park op phuket wat dus een weerspiegeling geeft van alles was Thailand te bieden heeft. Wij kunnen dit echt aan iedereen aanraden want het is fantastisch. Je kunt pakketten

Boeken inclusief eten want er is een geweldig groot restaurant aan gekoppeld.

Maar goed de show is een geweldige overdekte airconditioned schouwspel met olifanten, dans, muziek en speciale effecten die erg professioneel zijn.

Het is wel een nadeel dat je geen foto en film apparatuur mee naar binnen mag nemen dus die moet je afgeven, maar dit is ook allemaal heel goed geregeld. In feite is het zo dat alles goed geregeld is want ze willen overal geld aan verdienen, dit is dus een park waar de klant echt uitgemolken wordt. Je word om de meter door een gillende Thaise overgehaald om toch maar iets te kopen of een of andere attractie te doen, dit moet je gezien hebben wil je weten waar ik het nu over heb.

Dus na de show zijn we naar huis gegaan want de volgende dag stond de rafting op het schema.

We waren thuis gekomen en hadden de lobby gevraagd voor een wake up call die volgende ochtend, dit was geen probleem voor hun ook al zou dit om 7.00 uur s’ochtens zijn. Ja je raad het al we werden dus pas om half 9 wakker en zijn naar beneden

gerend en daar beweerde ze gelijk dat ze wel een uur hadden gebeld tot halfnegen aan toe. Dit zijn de momenten dat je als Europeaan in Azië je geduld bijna verliest. Iedereen blijft je aankijken dan en Yes zeggen en lachen dat je in staat bent om bij iemand een

Telefoon dwars door hun kanaal te voeren maar goed we hebben alles onder controle weten te houden en hebben de reis omgeboekt dusdanig dat we een uur later opgehaald werden. Dit was een man die ons die hele dag rond zou rijden en een beetje onze privé gids

en chauffeur was eigenlijk.

Als eerste de rafing en later nog naar de aapjes kijken en op een olifant rijden. We waren erg benieuwd, nou het raften was een erg leuke ervaring met alles erop en eraan, het eten en drinken was goed en de rafting zelf was niet super wild maar wel erg leuk om

te doen en de mensen zijn heel enthousiast. We hebben de langste route gedaan die mogelijk was en dit kunnen we iedereen aanraden die dit gaat doen op phuket. na de rafting zijn we gaan eten en vandaar uit heeft de gids ons naar een plaats meegenomen in de

Bush waar een waterval was. Hier heeft ab lekker een verfrissende duik genomen en onder (in) de waterval gestaan.

Toen op pad naar de grot met de aapjes, dit was voor ons niet zo speciaal want we hebben tenslotte aapjes in onze achtertuin, maar de rit op de olifant was des te leuker. Het is een beetje een armetierig gebeuren als je het voor het eerst ziet, namelijk er staan wel 6

olifanten aan een boom geketend die allen wachten op een ritje door het bos met mensen maar als je dat voorbij bent, en je bent alleen met de drijver en de olifant op pad is het toch een hele speciale gebeurtenis.

Wat een kracht en wat zijn ze groot, echt heel geweldig dat we hier ook foto’s van hebben kunnen nemen omdat de drijver afstapt en wij dus alleen op de olifant zaten terwijl hij foto’s van ons nam.

Die avond zijn we lekker gaan eten in patong beach, heerlijk super black tiger shrimp’s gegeten en natuurlijk lobster, mijn hemel wat een heerlijke vis hier en groot!!!

Ok die avond toch nog wat consumpties genomen met de bekende 5 % erin en toen lekker naar bedje, want ons weekend was over en we gingen weer terug naar Penang de volgende dag, eerst met de taxi van patong beach naar het vliegveld, dan met het vliegtuig

naar Hatay, vandaar met de taxi naar de grens van Thailand en Maleisië, en van de grens met onze eigen auto weer terug naar Batu Ferringhi op Penang.

Toen we terug kwamen aan de grens vroeg de douane beambte wat wij de vorige keer 3 maanden lang gedaan hadden, we hebben toen maar eerlijk geantwoord en gezegd dat we 3 maanden vakantie hadden gehad waarop ze verbaasd en een beetje met glinsterende

oogjes me aankeek, in ieder geval moesten we nog 2 keer onze kofferbak openen onderweg en hebben we een keer de politie afgekocht voor zogenaamd te hard rijden en ging een officiële bon van 300 ringit voor 50 ringit onderhands de winkel uit, echt geweldig hier!!!

TERUG OP  PULAU PINANG

De komende weken zal het allemaal wel wat minder gaan met het weg gaan uit penang want dit alles is toch een beetje een druk op onze financiën aangezien zuléma hier ook niet erg rijk wordt en ab geen inkomsten heeft. Maar we redden het prima tot nu toe, de uitgaven die het meeste geld kosten zijn duurzame uitgaven zoals dingen voor onszelf of voor de computer, in ieder geval zijn de uitgaven aan BV stappen en eten nog te overzien, want soms gaan we bij de supermarkt met een kar vol spullen voor 300 of 200 ringit weg, dat is omgerekend dus 75 of 50 euro, nou in Nederland haal je daar echt niet dezelfde boodschappen voor.

Intussen gaat zuléma nog steeds iedere week paardrijden bij ann in batu ferringhi,

zuléma met haar zorro, een oud raspaardje wat afgedankt is voor de raceclub die hier op Penang zit.

De turfclub dumpt de paarden op de locale markt en voor 3 of 4000 ringit (1000 euro) kun je dus een paard kopen. Nou is er dus een Amerikaanse vrouw in Batu Ferringhi die heeft 3 van die paarden gekocht en is een kleine manege begonnen met een soort kinderboerderij

Ernaast.

Zuléma is met haar in contact gekomen en mag nu voor 10 euro per keer een uur op dit paard rijden naar eigen wil, dus ook op het strand en in het water en nu probeert ze heb wat sprongetjes te leren. In ieder geval zoe kan zichzelf lekker uitleven en zorro vind het maar

al te prachtig, hij is helemaal opgewonden als zoe hem naar het strand neemt. Echt geweldig om die 2 bezig te zien.

Er lopen nog meer oude race paarden op het strand van batu ferringhi maar die zijn bijna allemaal ondervoed dit is geen prettig gezicht als je een beetje van dieren houd. In ieder geval weten we dat zorro erg goed behandeld wordt en dat hij goed te eten krijgt want hij ziet

er machtig mooi uit.

Ja en wat doet ab, nou die gaat als het kan soms een paar keer in de week naar de starbuck in island plaza omdat je ten eerste daar een hotspot hebt van tm net waardoor hij draadloos kan internetten, maar ten tweede vooral voor het bakje koffie wat ze daar bereiden.

Ja koffie bij de starbuck is toch wel een hele mooie ervaring voor iemand die graag een lekker bakje koffie drinkt.

Het is gelukkig hier een gemeengoed geworden om alle soorten drankjes koud warm en alle smaken van de wereld op geweldige manier te serveren.

Zo heb je natuurlijk de gewone drankjes die wij ook allemaal kennen, maar dan begint het feest:

alle soorten thee die je maar kunt bedenken, alle soorten koffie die je maar bedenken kunt en bij starbuck en coffee bean is dit van Italiaanse kwaliteit. Wat dus betekend dat als je een cappuccino besteld dit ook een echte cappuccino is met echte opgestoomde melk en cacao erop.

En zo ook de espresso is echt lekker. Maar goed ik zal ook ff vertellen dat ze dus bij de hawkers nog veel meer andere geweldig  lekkere drankjes hebben. Zo zijn er alle fruitsappen van de rambutan, appels, wortels, lychees, tot aan de wortel en gewone  orange juice. En dan serveren ze ook een hoop locale drankjes met tapioca, rijstdrankjes, kopi o , warme lange thee, koffie lang,  kort, koud, met of zonder gecondenseerde melk, noem het maar op.

Het specialisme van de drankjes maken komt ook terug bij sommige zaken waar ze de frapuccino’s tot een kunst verheffen en je  dus chocolade, mokka, coffee frapucino’s met gecrushed ijs kan drinken die een genot voor je smaak pappillen zijn.

Maar goed ab is verslaafd aan de coffee van starbuck en samen drinken we steevast de verse appelsap gemaakt van granny smith appels, dit is voor ons echt het lekkerste fruitsapje wat we tot nu toe gedronken hebben.

o ja we drinken natuurlijk ook wel eens wat met de beroemde 5 % Ac erin dit zijn dan voornamelijk de Long island ice thea van de  soho en natuurlijk biertjes zelf gemaakte wodka red bull en als de beurs het toelaat onze wereldmerk whisky…………

 

VERJAARDAG OP HET STRAND…

(16-06-1970)

Ab zijn verjaag was een geweldig leuke verrassing geheel bedacht door zuléma en min en lisa. De dag voor mijn verjaardag zijn we met zijn 2 tjes naar batu ferringhi gereden en zijn bij de soho beland waar we aan de long island ice tea zijn gegaan, om 12 uur heb ik een dikke zoen gehad en wat ook leuk was dat we in contact kwamen met een jong stelletje uit Ierland die een geweldig plan aan het uitwerken waren, ze hadden anderhalf jaar gespaard om vervolgens 3 maanden te reizen richting Australië en vervolgens naar nieuw zeeland waar ze dan voor een jaar zouden blijven en proberen om daar werk te zoeken.

Op dit moment waren ze dus in Maleisië en ze gingen van ons uit naar nog een eiland en dan naar Singapore vervolgens naar Indonesië geloof ik en dan naar Australië waar ze ook een paar maanden zouden blijven om het eiland rond te trekken.

In ieder geval op mijn verjaardag had zuléma geregeld dat zij er ook bij waren, ik werd dus opgehaald en we reden met zijn allen richting strand waar min en lisa alles al hadden klaargezet om lekker te barbecuen met drank en alles erbij, ik kreeg op een gegeven ogenblik zelfs een taart met kaarsjes die we op de traditionele manier uitgeblazen hebben. Wat een leuk feestje, lekker aan het strand, coole muziek en de straat van mallaca voor ons rustig voorbij stromend.

We zijn gelukkig en voldaan naar huis gegaan die avond.

En rustig kabbelt ons leventje voorbij, we hadden ook weer nieuws uit Nederland dat zuléma haar ouders in juli hier naar toe zouden komen wat wij erg leuk vonden, vrienden (cris en marjolijn)trouwen in oktober waar we dus helaas niet bij kunnen zijn, en een vriendin(Petra) die we in Turkije hebben leren kennen en die ook voor oad werkt en momenteel op rhodos zit geloof ik maar helemaal verliefd is op een Nederlandse kroegbaas en heeft besloten om te stoppen met het hostess bestaan om in Nederland te gaan wonen en daar samen te leven en kindertjes te maken en hopelijk gelukkig te zijn voor de rest van hun leven.

Het is toch mooi om te alles te zien ontwikkelen, mensen die een half jaar geleden nog geen idee hadden, hun toekomst lieten voorspellen omdat ze benieuwd waren wat er gebeuren zou.

Wij vinden het prachtig om al deze mensen ontmoet te hebben, een vriendin van zuléma (noekje) is samen haar vriend naar nieuw zeeland en zijn daar nu sinds 2 weken, ze hebben zich gevestigd aan de voet van een schijnbaar helemaal te gek ski gebied en gaan daar lekker de winter doorbrengen met snowboarden mensen ontmoeten en ik ben er van overtuigd heel veel gekke dingen meemaken, wie weet krijgen we nog de kans om ze op te zoeken.

WERK BEZOEK LANKAWI

Naar aanleiding van een Nederlands gezelschap wat een vakantie geboekt had naar lankawi voor 23 dagen, en die van ellende naar penang zijn verhuisd omdat hun accommodatie niet naar behoren was en ze ontroostbaar waren voor dit euvel, heeft zuléma besloten om zelf maar eens polshoogte te gaan nemen.

We zijn een beetje decadent met het vliegtuig gegaan naar lankawi wat dus inhoud dat je ongeveer maar een half uur effectief in het vliegtuig zit. Maar het zou ons veel meer tijd geven dan dat we met de ferry zouden gaan.

We kwamen aan op lankawi airport in het westen van het eiland en daar hebben we een auto gehuurd voor 2 dagen tegen reductie en zijn meteen aan de slag gegaan, het hotel in kwestie is inderdaad niet dat je zegt super, het is namelijk eigendom van de dezelfde maatschappij alwaar oad al zijn zaken mee moet doen in Maleisië en vandaar dat dit hotel niet uit de catalogus is gewipt.

Het is wel een feit dat zuléma die mensen andere hotels aangeboden heeft, en een van die hotels cq ressorts is echt geweldig, want wij hebben daar zelf 2 nachten geslapen.

Het is recht aan het strand en je hebt je eigen huisje, in de morgen loop je ff naar de ontbijtzaal en schuif je aan bij het buffet.

Nadat zuléma bij alle hotels een inspectie had gedaan en ab ondertussen alle boeken zat te veranderen zijn we s’avonds lekker gaan eten bij de hawkers in de hoofdstad, heerlijk aan de vis gezeten.

Je kon een red snapper uitkiezen en die lieten we dan voor de helft bbq en en de andere helft werd in zoetzure saus klaargemaakt, dit geheel lieten we dan serveren met paksoi in oestersaus en nasi met kip.

Verse appelsap erbij en smullen maar, haha toen zijn we nog op zoek geweest of we gezellig nog wat konden drinken maar dat is een hopeloos verhaal op lankawi. Je moet echt naar dat eiland voor de rust de natuur en de heerlijke bounty stranden. Niet voor uitgaansleven want dat is er nauwelijks, we zijn daarom geëindigd aan de poolbar van ons eigen hotel waar we nog een drankje hebben gedaan om vervolgens lekker in slaap te vallen, was het niet dat we eerst de deur probeerden te openen van een huisje wat naast het onze stond…..

We waren al een beetje aangeschoten en aan de buitenkant van de huisjes zat een bordje

Met opschrift: d.n.d wat zoveel betekend als do not disturb, dus wij de hele tijd do not disturb , disturb, do not disturb, disturb, totdat het gordijn ineens bewoog en we gestommel aan de andere kant van de deur hoorden en het tot ons doordrong dat we bij het verkeerde huisje zaten. We hebben er lekker lol omgehad.

De volgende ochtend zijn we naar onderwaterwereld gegaan wat een heel scala aan geweldig mooie vissen huishoud, waaronder een van de grootste zoetwatervissen ter wereld, echt je weet niet wat je ziet, een soort van snoekbaars van wel 3 meter lang!!! Haaien, guppen alles wat zwemt hebben ze en de aquariums zijn echt heel mooi. Vervolgens zijn we verder gaan rijden richting de kabelbaan, ja een heuse kabelbaan die je meeneemt naar het hoogste punt van lankawi, alweer een mooie attractie omdat alles erg goed verzorgd is.

Dit komt ook denk ik omdat de slijtageslag niet zo groot is omdat het gewoonweg niet zo druk is, in ieder geval ab heeft zijn hoogtevrees weer aan de kaak gesteld daar de kabelbaan op sommige stukken echt je het gevoel geeft dat je honderden meters vandaan de grond verwijderd bent.

Na de kabelbaan een bezoek gebracht aan de filmset van Anna and the king, het buitenhuis in deze film is in lankawi gefilmd en ze hebben dit een beetje versterkt en aangepast zodat je het nu als een bezienswaardigheid kan bezoeken, de locatie is schitterend, in een mooie baai met een wit zandstrand eraan.

We zijn op onze rondrit ook nog naar het bird park geweest wat we wel mooi vonden maar niet echt speciaal, het stonk soms verschrikkelijk bij sommige vogels, of het ligt aan de vogels of gewoon dat de hokken niet goed schoongemaakt worden.

Maar het werd al weer donker dus zijn we richting het hotel gereden, lekker nog ff een strandwandeling eraan vast en een aperitiefje aan de poolbar om vervolgens lekker fris gedoucht naar het naburige restaurant te gaan om daar heerlijk authentiek Maleisisch te gaan tafelen.

De manier waarop dit alles wordt bereid en opgediend verschild niet zo heel veel van de Indonesische keuken, was het niet dat de smaak natuurlijk niet hetzelfde is, ik denk zelf dat de Maleisische keuken wat meer curry heeft en zal natuurlijk ook zijn specifieke eigen gerechten hebben. Zo is de keuken hier natuurlijk beïnvloed door de Engelsen die de Indiërs hebben meegenomen en voordat natuurlijk aan de westkust ook de Portugese invloeden. In ieder geval wij hadden een diner voor 2 besteld met alles erop en eraan, een hele schaal vol lekkernijen, vlees vis div. soorten groenten en div. soorten rijst.

Heerlijk, met natuurlijk de vertrouwde satay erbij en heerlijke verkoelende drankjes hebben we dit alles met zijn 2 tjes zitten oppeuzelen onder een pagode al zittend op kussens op de grond met een laag tafeltje, erg mystiek allemaal want de hele entourage van het restaurant was erg oriëntaals, we hebben echt zitten genieten.

Diezelfde avond nog ff aan de poolbar gehangen alwaar de 3  musketiers uit Denemarken zaten met hun spraakgebrek, en een trio bestaande uit een Duits stel wat in Kuala Lumpur woont samen met een Indiër, en wat zij samen deden was een beetje onduidelijk alhoewel de Duitse mevrouw de donkere Indiase man erg amicaal omhelsde en de hemel in prees, wij verdachten het stel van intieme praktijken met zijn 3tjes maar goed zolang mensen geen anderen er kwaad mee doen is er niets aan de hand toch??

Het zat er dus weer bijna op en we zijn de volgende dag met de auto vroeg naar het vliegveld gereden om de vroege vlucht naar penang te pakken.

Daar aangekomen zijn we niet direct naar huis gegaan maar hebben eerst nog ff snel een hapje sushi naar binnen gewerkt en toen naar de film: de hulk, haha wat geweldig  afijn om half een thuis van weer en zoeab avontuur.

 

Deze week een vrouw ontmoet die net als ik bij starbuck gebruik maakt van de mogelijkheid om draadloos en nog steeds kosteloos te internetten. In ieder geval ik zat al helemaal uitgestald met mijn lap top en bak koffie toen ik tot de ontdekking kwam dat ik geen connectie met internet kon krijgen, de mevrouw kwam op me af en vroeg dus ook of ik al connectie had, niets dus, ze ging gelijk het  management bellen, het is zo een vrouw die zaken doet en als problemen zijn weet ze gelijk iedereen te bellen… in ieder geval ze had het over een andere zaak in de stad waar men dezelfde service aanbied en ze bood me aan om mij daar heen te brengen. Aan uiterlijk dacht ik dat ze gewoon van het eiland kwam alhoewel deze wel uitzonderlijk goed engels sprak, het zou blijken want ze was oorspronkelijk van Australië maar met een Maleisiër getrouwd en haar dochter woont nog steeds in Australië en studeert daar af voor doctor of zoiets en is half 20 wat dus may ongeveer tegen de 50 moet zijn alhoewel ze daar niet naar uitzag. In ieder geval reed ze me met haar baby benz naar de plaats van bestemming alwaar we lekker verder konden surfen op het world wide web.

Zuléma kwam me ophalen en kreeg de richting perfect aangeduid door haar dus die was zo bij mij, alweer een dag dat je zomaar mensen ontmoet die je dan op weg helpen gewoon uit beleefdheid. Geweldig toch!!

 

 

Bezoek ouders Zuléma

Wij zijn 2 dagen eerder vertrokken uit penang met het vliegtuig vertrokken, we hebben alles al geregeld, we vliegen heen dan met de trein naar het centrum en daar de taxi naar het renecance hotel. Een geweldig mooi hotel in het centrum van KL. Wij hebben de kamer aan het zwembad op de 4^e etage. We kwamen om half een snachts binnen en zijn toen gelijk ff de stad in gegaan om een borrel te halen.

Afijn de volgende ochtend gelijk naar de kapper want zulema zou lekker snel klaar zijn deze keer, geen lange vlechten maar kort en nu gedraaid en dit alle binnen een paar uur voor de helft van normaal, nou het begon al dat het personeel veel te laat binnenkwam door de geweldige drukte op de wegen. Ze kwamen verontschuldigend binnen maar goed het effect zouden we later op de dag pas zien want mijn lieve schat heeft daar tot ongeveer half tien in de avond doorgebracht. Abje is op zoek gegaan naar de hotspots van de stad, nee niet de leuke lokaties of zo maar plaatsen waar je gratis draadloos kan internetten.nou is dit in penang niet zo moeilijk want er zijn er maar een paar en een daarvan is zeer zeker gratis. Hier in de grote stad heeft alles zijn prijs dus ook wifi internetten. Eerst de straat overgestoken en daar een sidewalk cafe uitgeprobeert, toen een paar kilometer gewandeld richting de klcc de petronas twin towers hebben aan de onderzijde een groot shopping complex, daar binnen naar een notebook shop die me vervolgens weer doorstuurden naar een volle winkelstraat waar ik uiteindelijk een soor visrestaurantje vond waar ik aan de straatkant eindelijk het net op kon.

Ja voor een cyberverslaaft iemand is het van hoogste belang om on line te kunnen, hahaha.

Nee ik moet eerlijk toegeven dat het een genoegen is geworden voor mij om achter die toverdoos dingen te maken en ook vooral om te schrijven. Ik kan er van genieten om op te schrijven wat er allemaal is gebeurt en waar we heen zijn geweest, het is net alsof je nog een keer dat avontuur herleeft.

Inmiddels was zulema op de helft van haar kapsel toen ik haar weer ging opzoeken, nog wat eten meegenomen van de big mac en dat hebben we samen voor de kapsalon lekker opgegeten.

Zoe had toevallig ook nog een schoen die gerepareerd moest worden dus die ben ik toen op advies van de bellboy van het hotel ongeveer aan de andere kant van kuala lumpur gaan brengen naar een shopping complex vol met malleiers en met honderduizend winkeltjes en kraampjes en ja hoor ook een hakkenbar.

Een nieuwe hak zetten voor 3 ringit dat is dus nog geen 80 euro cent!! Echt ongelofenlijk dus.

Om 9 uur in de avond was zulema eindelijk klaar en hebben we een hapje gegeten bij planet hollywood, ff kijken of marlyn haar schatje daar nog werkte maar die  hebben we niet gezien en de kans was groot dat hij haar achterna aan het reizen was.

De volgende dag zouden gerda en roelof aankomen op klia, wij zouden ervoor zorgen dat zij door ons ontvangen zouden worden om dan samen met de klia expres naar city center te reizen en vandaar met een taxi naar het hotel.

Het hotel was echt puur genot wat een mooie lokatie, eigenlijk midden in de stad maar als je op de 4^e etage in het zwembad ligt tussen de palmbomen dan waan je jezelf toch aan een subtropisch strandje en het mooie eraan is dat je ook helemaal geen geluid van de stad meer hoort op die hoogte. Ja decadentie ten top mischien maar je moet het er soms maar van nemen als het daar is toch??

We hadden al beraamd dat ze ook wel een beetje cultuur zouden moeten zien en niet alleen maar shopping malls en site seeing, dus de we zijn met zijn allen naar het nationaal museum gegaan en hebben daar een stukje cultureel erfgoed gezien.

( vandaag is trouwens mijn nichtje getrouwd en dit is aan ons voorbijgegaan zonder dat wij erzelf bij konden zijn. Het is een van de eerste dingen die we echt heel erg vinden om te missen maar het is niet anders)

 

Bezoek christy,

16 september 2003

Christy is aangekomen in de vroege ochtend van dinsdag 16 september, na een lange vlucht vanuit Amsterdam via Singapore naar Penang, wij moesten dus vroeg uit de veren om ons meisje uit tenerife

Te ontvangen.

Wij waren erg blij iemand uit onze vriendenkring op bezoek te krijgen hier op de parel van de orient, aan de straat van malakka helemaal aan de andere kant van de aardbol.

Goed gemutst en lekker brak van de reis hebben we de eerste dag niets ondernomen want een mens moet nou eenmaal aclimatiseren na een reis van 12 uur en een tijdsverschil van 7 uur .

Het is namenlijk een feit dat vanuit nederland richting het westen vliegen makkenlijker is dan naar het oosten vliegen als het op jetlag aankomt.

Maar een goede start is belangrijk daarom zijn we s’avonds eerst naar Tuluk bahang gereden om daar ons buikje te vullen met heerlijke visgerechten, tuluk bahan staat bekend als fishing village en er zijn heel wat goede visrestaurantjes die meer lijken op hutjes van bamboe en regenplaat maar vergis je niet de mercedesen staan voor de deur geparkeerd van de chinezen die hier de overheerlijke lobster en squid komen eten.

Moe maar voldaan naar ons bedje om de volgende dag gelijk Georgetown te bekijken,

17^e

met het busje heen wat al een avontuur is voor velen richting komtar shopping complex, de komtar toren in op de

58^e verdieping heb je namenlijk een panorama dek vanwaar je heel georgetown , de brug en overkant van buttherworth te zien krijgt.

de tempels (thai , birmees, en recleining budha), de shopping malls en natuurlijk het eten, cultuur snuiven in azie is dus letterlijk heerlijke luchten van de vers beriede gerechten op straat inhaleren.

Nog een heerlijk bakje koffie en thee op bij Gurney Plaza, waar allemaal koffie huizen (starbuck, coffee bean, zegafredi, thea house etc ) naast elkaar zitten!!

Lekker moe en voldaan na een heerlijke maaltijd naar bedje gegaan om de volgende dag vroeg uit de veren te gaan om op tijd voor de rondleiding te zijn.

18^e

In de bleu mansion oftewel de cheong fatt tze mansion te bezichtigen, een mansion van ongeveer 100 jaar oud van een oude chineshe tycoon, maar wel een mansion die geheel volgens de traditie van de feng sue gebouwd is.

Zulema moest toen weer op pad en christy en ab zijn toen nog naar  de kek lok si tempel en penang hill  gaan bezoeken.

Christy was zeker onder de indruk van het uitzicht vanaf penang hill, waar we dus eerst met het kabel baantje omhoog zijn gegaan, nog aapjes gezien boven op penang hill en de hindoestaanse tempel bezocht boven op de hill, toen eenmaal beneden een taxi gepakt richting de kek lok si tempel maar omdat we erg trek hadden zijn we beneden onder aan het dorpje uitgestapt om ff een snelle hap te doen.

Het etablisiment waar we hebben zitten eten zou in nederland direct door de keurings dienst van waren worden gesloten, niet omdat het vies is maar gewoon omdat heel veel dingen hier gemeengoed zijn en in nederland niet meer kunnen vanwege te veel regeltjes. Ok het zag er mischien wat armetierig uit maar wat de chinese mevrouw uit haar wokje toverde was wel heerlijk.. en daar gaat het om.

Vervolgens hadden we dus een fikse klim voor de boeg want onder aan kek lok si tempel betekend dus dat je van onder naar boven moet om de tempel te bezichtigen, normaal laat je jezelf met een taxi boven afzetten maar wij waren niet te flauw dus zijn we gaan wandelen, nou een natte rug en dikke kuiten hadden we wel toen christy de mooie tempel  kon betreden het was zeker de klim waard.

De tempel bestaat uit 2 delen oud en nieuw, het oude gedeelte is onder en wij wouden ook naar boven waar je het bronzen boeda beeld kan zien, dus omdat we geen zin meer hadden om te lopen hebben we een taxi chaufeur die op zijn klanten stond te wachten gevraagd of hij ons ff naar boven kon brengen, dit kon maar wel tegen 8 ringit, geloof me die 2 euro omgerekend had ik er wel voor over…

Boven natuurlijk de foto’s gemaakt en met open mond gekeken naar dat inmense boeda beeld, ik schat zeker 40 meter hoog en voor de rest is het marmer en grantiet wat de klok slaat.

De chinezen moeten echt veel doneren als je beseft dat dit gehele complex door donaties in stand gehouden wordt en ieder jaar !! uitgebreid wordt.

19^e

Het was al weer vrijdag 19 sept geworden en vandaag stond de busrit richting Kuala lumpur op het programma, we zouden lekker vroeg vertrekken zodat je de reis goed kon volgen en wat van het land te zien zou krijgen.

Zulema had echter dikke pech met haar auto, door de heftige regenval en natuurlijk door ouderdom was de accu leeggelopen, maar goed ze kon nog goed op tijd aankomen om samen naar het busstation te gaan met een taxi welliswaar maar dat meer een voordeel dan nadeel want je moet je auto anders betaald parkeren voor meerdere dagen bij het busstation.

Wij de bus in , een nice bus met 3 stoelen naast elkaar lekker luxe, het werd ff benauwd toen de bus wegreed bleek namenlijk dat deze een beetje lek was en passagiers voor ons hadden er last van, het had namenlijk stevig geregend en de ventilatiekanalen van de bus waren niet geheel waterdicht zodat mensen constand druppels op hun hoofd kregen,wij zaten blijkbaar goed wij hadden nergens last van.Het bakje rijst en flesje drinkwater werdt gelijk geserveerd en weg waren we.

Tijdens de reis nog een stop gemaakt om wat lekkers te halen en ff een peukenpauze voor de nicotine junkies en toen weer op pad met als volgende stop het oude treinstation in Kuala lumpur.

Vandaar de taxi genomen naar het Nova hotel, dit ligt een straat voor jalan ramlee waar allemaal leuke kroegjes zijn, het is ook niet ver lopen naar een drukkere winkelstraat waar ook lot 10 een groot schopping complex aan ligt.

Ingechecked  ff lekker gedouched en relaxed om weer fris op pad te gaan. We zijn toen richting china town gelopen en hebben daar de stalletjes afgestruind om vervolgens nog ff lekker te eten daar.

We zijn ook nog ff een afzakkertje gaan doen tegenover de beach club.

20^e

Zaterdag ochtend ging zoe ff naar de kapper en zijn we daarna de stad gaan verkennen, met de net in bedrijf genomen monorail kris kras door de stad, shopping malls en door de straten heen slenteren het dagenlijks leven van kuala lumpur, op een van de drukkere straten van kl bij een starbuck zitten genieten van alles wat langskwam.

Terug richting hotel zijn we met zijn allen binnengestapt bij een voetreflex massage shop, dit is dus geen relax massage maar een pijnlijk ritueel wat de chinezen als helend beschouwen, nu is het een feit dat na een massage de voetjes weer een hele avond shoppen aankunnen maar wij kunnen u verzekeren het doet pijn!!, de onderkant van de voet wordt met de knokkels van de masseur diep gemasseerd dat je begint te denken dat deze met opzet je wilt pijn doen. Maar goed wij met onze vernieuwde voeten richting nova hotel om te douchen en ff de oogjes toeknijpen om daarna met lege maag richting libanees restaurant te lopen, hier gegeten wat op zich wel lekker was maar niet super moet ik eerlijk toegeven, het was meer een leuke afwisseling na alle noodles en rijst gerechten van de afgelopen tijd.

Toen nog ff een afzakkertje halen bij de cubaanse bar havana wat een straat achter ons hotel lag.

21^e

Vroeg uit de veren om kaartjes te bemachigen voor een bezoek aan de petronas twin tower, je kunt daar naar boven om op het panorama deck te kijken naar de stad, het is zo dat hier maar een bepaald aantal kaarten per dag voor worden uitgegeven en dan moet je er vroeg bij zijn. We waren ook niet de eerste maar we hadden kaartjes voor de middag trip dus eerst een ontbijtje gescoord bij de dome cafe en restaurant wat aan de fontijn grenst van de twin towers, vervolgens een stukje het park ingewandeld waar het al krioelde van de kinderen die al in het water aan het spartelen waren.

Nou wij naar boven voor ons 5 minuten durend bezoek aan het panorama deck, ok het is echt mooi het uitzicht dus de moeite waard, vervolgens zijn we naar de kl tower gegaan  oftewel de menara kuala lumpur.

Hier is christy alleen naar boven gegaan en heeft de volledige tour gedaan met het koptelefoontje op de toren rond  waar je dus uitleg krijgt van datgene wat je beneden je ziet, ook hebben ze plaquette’s van alle hoge torens in de wereld waaronder de euromast in rotterdam die dus op de een na laagste is.

Nu was het weer tijd geworden om de batu caves te gaan bezichtigen en we hadden een paar opties om daar te komen maar we hebben toch maar voor de taxi gekozen omdat we de tijd wouden besparen en gewoon voor het gemak, dus voor 35 ringit zijn we van hartje kuala lumpur buiten de stad gereden waar zich de batu caves zich bevinden.

De batu caves zijn aan het begin vorige eeuw ontdekt en zijn de heiligste plaats voor de hindoestanen die in maleisie het THAIPUSAM feest van de boetedoening vieren.

De heiligste tempel voor dit feest is de schrijn van suramanya in de batu grotten, in een hoge kalksteenrots 13 km ten noorden van Kuala Lumpur.

De grot is te bereiken via 272 treden en deze moet dan genomen worden inclusief bedelende aapjes en op blote voeten prevelende hindoestaanse mensen die al biddend naar boven gaan met offers en kinderen op de arm geheel ingesmeerd met een gele substantie.

Toen we in de grot gingen hebben we de audio tour gedaan en werdt het een en ander uitgelegd over het hindoestaans geloof en de rituelen, er worden dagenlijks diensten gehouden bij een van de oudste altaartjes in de grot en dat is een mooi gezicht, de ceremonie staat bol van klank en kleur, wasrituelen en offerandes.

Al met al een geweldig gebeuren en echt de moeite waardt, na dit alles hadden we onze zinnen weer op chinatown gezet alwaar we een heerlijke chineese fondeu zouden nemen oftewel een steamboat,

Dit is echt geweldig lekker, alles aan stokjes gerijgt vis, vlees, etc grote schalen met groenten en een pot met boullion in het midden die opgestookt wordt met een gas vuurtje onder tafel, dus de temperatuur liep aardig op wat resulteerde in natte ruggen en hele grote flessen bier die zo leeg waren.

Na deze schranspartij zijn we nog ff over de markt gelopen, nog wat neppe horloges gekocht en toen afpilzen in de reggae bar…….

Ja Kuala lumpur was voor nu een gesloten boek geworden want de volgende ochtend zouden we uitchecken om weer terug te gaan naar penang.

22^e

In de vroege ochtend zijn we uitgechecked bij nova hotel en hadden via de limo-service van het hotel een ritje naar het oude treinstation geregeld, we hadden genoeg tijd over 3 kwartier ofzo, dus wij stappen in en zeggen dat we naar de nice bus moeten bij het trein station, de aardige chaufeur begint te rijden en te rijden doet zijn stinkende best in gebrekkig engels brabbelt hij wat terwijl wij nog slaapdronken vertrouwen op zijn stuurmanskunsten tot het moment dat er vanaf de achterbank een grote verschrikte schreuw komt van zulema die ontdekt dat de taxi helemaal verkeert zit en ons naar het transit station heeft gebracht van de klia expres, dus toen hadden we inneens niet zoveel tijd meer, na een heel verhaal duidenlijk gemaakt dat we naar het oude treinstation moesten van kl, nu is dit een landmark in kl en weet trouwens iedere taxichaufeur in kl waar de nice bussen stoppen en waar je de nice bus kunt nemen om of naar penang te gaan of naar singapore nou deze chaufeur dus duidenlijk niet, zelf niet nadat we het station voorbij reden wist hij niet waar te gaan dus hebben we met zijn 3 tjes hem al schreeuwend duidenlijk gemaakt waar te gaan.

Zijn we aan de verkeerde kant van het station gestopt om vervolgens met onze bagage renend onder het perron door aan de andere kant de bus te vinden , kaartjes te kopen en vervolgens dus hijgend en klaarwakker in de bus te stappen.

Na 5 uur waren we tegen de middag terug in georgetown penang bij de komtar toren.

We zijn naar huis gegaan met de taxi want ja zulema haar auto stond nog steeds bij ferringhi beach, christy gedropt thuis en zoe en ab op pad om de auto te gaan fixen, na wat accuwater en ff de bilspieren trainen door de auto aan te duwen pruttelde de proton wira weer, zoe afgezet bij het hotel waar ze kantoor heeft en ab rondjes rijden tot de accu weer vol was met prikjes.

Ondertussen zat mevrouwtje prinsheerlijk te maffen op het bankje en hebben voor de rest geen bal uitgevoerd.

23^e

Ja je wordt wakker op een tropish eiland, de zon schijnt het is 35 graden een klein briesje wuivende palmen, de zee lonkt de golven ruisen en je hebt eigenlijk geen plannen dus: strand dag!!

Christy en ab zijn met het busje naar batu ferringhi gereden en vervolgens bij de foodcourt van golden sands uitgestapt en daar het strand op gegaan , stoeltje gehuurd voor de rest van de dag en bakken maar.

Af en toe een verfrissend drankje want pal in het zonnetje is erg warm op penang, ondertussen was het maagje ook weer aan het knorren en dus wat gaan eten bij een nieuw tentje aan het strand, ondertussen was zulema ook weer klaar en die schoof lekker aan om daarna nog te genieten van het zonnetje wat langzaam uitging als een kaarsje aan het strand van batu ferringhi.

We zijn later naar huis gereden om ff te douchen en wat te kletsen en zijn toen terug gereden naar batu ferringhi om daar bij de hawkerstalls ons een lekker te laten verwennen met de locale specialiteiten.

Nog ff langs de avondmarkt en toen hadden de dames bedacht om maar met de trishaw terug te gaan. Natuurlijk niets te zeggen over het formaat van onze vrouwen maar, christy en zulema zouden dus samen in een en hetzelfde bakje gaan, de arme man zou dus 2 gezonde jonge dames moeten verschepen in zijn niet al te luxe uitziend bakfietsje. Dit was helemaal hillarish toen hij zijn hele fiets naar voor kantelde zodat het leek toen ze instapte dat door hun gewicht de zaak naar voor was geklapt, maar met een handige beweging zaten de dames op hun plek en gingen ze op pad terug naar de parkeerplaats, ab liep wijsenlijk langs de kant van de weg met al het foto en filmapparatuur om dit tafreeltje vast te leggen.

24^e

Christy moest vroeg uit de veren want zou vandaar worden opgehaald met het busje voor een 2 daagse excursie naar cameron highlands, samen met nog een nederlands stel en 2 kinderen van de gids en natuurlijk de gids zelf op pad richting cameron highlands, wat later bleek een geweldige ervaring waar ze veel gezien heeft, een moskee, de orang asli, het mooie strawberry farm hotel, de strawberry farm, het gezellige dorpje, de tempel, de theeplantages etc

25^e

Na een leuke tijd in de cameron highlands samen weer terug richting penang, gezellig en veel gezien, vooral de theeplantages waren erg mooi, en natuurlijk de temperatuur het hotel en de vriendelijke gids en gezelligheid hadden deze trip tot een succes gemaakt.

Maar ze had alle rust nodig onderweg naar penang want ze zou om een uur of 5 in de middag aankomen om vervolgens op 9 uur weer te vertrekken met de bus richting oostkust…

Ja we hadden een pakket geboekt vanuit de krant, aanbieding  lang weekend donderdag vertrekken en zondag weer terug, dus busreis heen naar Jerteh , vandaar een taxi rit naar kuala besut, dan vanaf kuala besut met een speedboot naar het eiland Pulau berhentian besar. Inchecken  in het FLORA BAY RESORTS & DIVERS een chaletje voor 2 nachten diezelfde dag om 2 uur een snorkel excursie, de volgende dag een gehele dag snorkel excursie op diverse plaatsen en naburige eilanden inclusief bezoek marine park met prive speedboot lunch en de volgende dag weer terug via speedboot, taxi  naar kotha bahru en dan weer met de bus naar penang voor 350 ringit per persoon, dat betekend dus nog geen 80 euro!!!!!!!!

Nou lieve mensen als iemand van jullie ooit nog in maleisie komt ga dan naar dit stukje paradijs op aarde, boek een resortje hier op perhentian en blijf zeker een week om te snorkelen en als je van duiken houd dan wil je eigenlijk nooit meer weg denk ik.

26^e

Wat is het hier mooi, het begon allemaal al goed toen we in de vroege ochtend aankwamen in het kleine kust plaatsje kuala besut na wat telefonisch contact met mister wong onze host (die zich overigens op penang bevond bleek later), de taxi chaufeur maande ons om maar ff wat te gaan eten in het restaurantje naast het kantoor waar we onze voucher zouden krijgen voor het hotel en onze snorkelspullen  en lifejackets voor de overtocht met de speedboot.

Dus wij gewoon om 8 uur in de ochtend aan de lokale nasi met heerlijke locale curry kip, heet ei, ingezouten ei, vis etc , iets waar je in nederland voor naar de speciaal zaak moet dus gewoon als ontbijtje hier in maleisie ergens aan de oostkust onder de ochtend terwijl het zonnetje net opkomt…

Na een uurtje zat het restaurant vol met hindoestaanse mensen , honderd of zo die allemaal kwamen eten en koffie en thee uit de keuken haalden alsof het hun eigen keuken betrof, in ieder geval het kantoortje was ondertussen ook open en konden we onze spullen ophalen, we kregen ook nog ff 6 flessen van 1,5 liter drinkwater mee, niet dat ze niet hebben op de eilanden maar dat zit nou eenmaal in het pakket…

Aangekomen bij de jetty zagen we alle speedboten liggen. Stuk voor stuk uitgerust met 2 motoren ieder van 150 pk of meer , echt ongelofenlijk, ze varen met een maleisish model de explorer 28, een mooi gevormd bootje van ongeveer 12 tot 14 lang met stuurkolom en dan vervolgens 2*150 of 2*200 pk mercury erachter, toen we de haven uit waren ging de gashendel tegen het dek en raasden we met een snelheidje van 30 of 40 mijl over het water, wat een sensatie echt te gek super , eigenlijk geen woorden voor. Open zee voor ons met in de verte een paar grote bulten waarvan een ons eiland was.

Na een half uur , 3 kwartier kwamen in de mooie baai aan alwaar ons resort gelegen was , nu moet je je voorstellen dat je dus wit zandstrand ziet  met links en rechts rotspartijen palmbomen , hangmatjes, kleine chaletjes aan het water een duikschooltje , een paar bootjes op het strand en 5 mensen die je vredig aankijken. De hemel bestaat echt en hij ligt in de zuid chinese zee en heet perhentian island.

Onze gids ismael een rustige man die wist wat hij kon doen met die geweldige boot en een man die ook plezier had in het feit dat wij zo onder de indruk waren van al dat moois wat we voorgeschoteld kregen.

Om 2uur werden we keurig van het strand opgepikt voor een snorkel excursie van een paar uurtjes, dit bleek later een lekkermakertje te worden voor de volgende dag, maar goed wij op pad.

Mensen mensen toch wat een schoonheid onder het water oppervlakte , grote koraaltuinen vissen in alle kleuren en maten van 5 cm tot 60 of zelf 80 cm en groter..

We hebben 2 uur met de pijpjes in de lucht gelegen en de ruggen verbrand omdat we niet konden stoppen met naar beneden te gluren.

Ismael bracht ons weer keurig terug naar ons chaletje .

Het moet gezegt worden dat we een heel simpel huisje hadden met alleen ventilatoren en een wel heel spartaanse badkamer, maar goed het was redenlijk schoon en wij konden er mee leven, niet iets om in de oad gids te zetten bijvoorbeeld maar ja wij zijn mishien al wat gewend en zoals ik zeg je moet buiten leven en alleen slapen in die hut.

Dus wij weer naar het restaurantje van het resort wat een simpele maar lekkere menukaart had met locale en westerse gerechten.

27^e

tring tring het is 8 uur opstaan, ja we moesten vandaag vroeg op pad om een hele dag te op ontdekking te gaan naar de wonderen der natuur onder het zeeoppervlak, snel een ontbijtje naar binnen gewerkt om vervolgens bij de dive shop een paar flippers te huren voor de hele dag 8 ringit of zo geen geld dus gewoon doen.

En ja hoor om 9 uur lag ismael met zijn bootje voor het strand te wachten, hij had voor deze dag zijn vrouw met 3 eigen kinderen en nog 2 vriendjes van de kids meegenomen.

Dus het was gelijk gezellig niet dat we konden praten met hun maar het gaf een familie uitdagje gevoel, alles aan boord om vervolgens weer met 60 km/h over het water te scheren, we zouden vandaag naar 4 snorkel plaatsen gaan, de eerste was mooi en gelijk raak zeeschilpadden gezien , de tweede was het marine park hier aangekomen dachten we dat het helemaal niets zou worden omdat het massaal bezocht wordt door toeristen die vanaf alle resorts in de omgeving hier naar toe komen, wij waren eigenlijk wel een uitzondering daar we een soort prive rondleiding kregen en niet zo achterlijk als de rest (voornamenlijk chinees) de hele dag met een zwemvest in de ronte liepen.

Maar eenmaal in het water werdt veel goed gemaakt eigenlijk alles goedgemaakt want ontdanks deze inmense drukte was het onder water erg mooi, ze hadden zelf een stuk wrak neergelegd waar je dus als snorkelaar dezelfde ervaring krijgt als een duiker. Wat mooi allemaal weer en wat een aanbod van tropische vissen.

Op een gegeven moment zagen we een lokale jongen van het eiland met een visje in zijn hand een grote muren uit zijn schuilplaats lokken om vervolgens met het inmense grote beest van zeker 1 meter of langer te spelen!!!! Dit is geen grapje dit hebben we echt met onze eigen ogen gezien.

In ieder geval mooi dus , je moet een (vrijwillige) bijdrage van 5 ringit betalen om het marine park te laten floreren.

Ondertussen had ismael zijn vrouw onze lunch uitgestald en konden we aanvallen, kip ei en groenten met rijst, nu hadden we al flinke honger en ja wij kunnen goed eten dus er was na herhaaldenlijk vragen aan ismael of zij ook van dit eten moesen eten eigenlijk alle eieren op en er lagen nog 2 stukjes kip en een schepje groenten en rijs met veel jus, toen we met onze dikke buiken erachter kwamen dat van dit eten nog 2 volwassen mensen en 5 kinderen moesten eten, maar ze zijn te beleeft en het is een feit dat ze zelf vaak tussen de middag alleen rijst met jus eten en zeker kinderen krijgen vaak alleen maar rijst met jus maar we voelden ons wel een beetje lastig, maar het smaakte ook verrekte heerlijk.

Maar goed na een half uurtje uitbuiken zijn we naar de laatste snorkelplaats gegaan waar hele mooie koraal groeide, wat ze hier een christmas tree noemen , koraal met anamonen ? van verschillende kleuren erop en als je te dicht bij komt dan trekken ze hun gekleurde lichaampjes angstvallig naar binnen. Dit geeft een bijzonder beeld en het lijkt net of de lampjes van de kerst boom aan en uit gaan.

De laatste stop zou dicht bij ons strand zijn en dit was een vers water bron uit de bergen die aan het water reikt en veel visser maken hier dankbaar gebruik van om dit als drinkwater en was water te gebruiken.

Een geweldige dag  op en in het water gehad, die namiddag nog lekker wat geluierd aan het strand en na een heerlijke maaltijd en een gesprekje met chris ( een zuidafrikaanse engelsman) die op doorreis was naar australie maar op zijn ticket een rondtrip kon maken in maleisie naar perhentian was gekomen om ff te duiken.

Niet aan de alcohol want dat is niet te krijgen op het eiland maar gewoon lekker op tijd naar het bedje toe want dit was een inspannende dag geweest en het eenmaal op bed was het snel stil….

28^e

Onze laatste dag op het eiland en die zouden we benutten om eens een flinke wandeling te gaan maken, nou na ons ontbijtje waarbij zulema om een glas melk vroeg bij het nuttigen van haar pannekoek en de jongen terug kwam met  condensed milk om dan over haar pannekoek te gooien , vervolgens ab nogmaals om een glas melk vroeg en hij weer terug kwam met warm gekookte melk zulema bijna huilend maar zelf naar de koelkast is gelopen om een flesje voorverpakte melk uit de koelkast te rukken, toen wisten we dat het die tijd was.

Maar goed uitgerust op pad met korte broek , t shirtje zonder mouwen en teenslippers het pad op aangegeven door het bordje jungle tracking, na een klim van 10 meter en door 30 muggen gebeten te zijn had ab de strijd al opgegeven en de dames zouden volharden en gingen een ander pad proberen, ondertussen had ab zichzelf al in een hangmat geparkeerd met flesje water  het mooiste uitzicht ter wereld en boekje.

Toen na een uurtje de dames bezweet en met beteuterd gezicht terug kwamen was het duidenlijk het 2^e pad liep namenlijk dood.

Nou toen zijn we maar op het strand gebleven tot 3 uur hebben onze koffer gepakt want om 4 uur zouden we opgehaald worden van dit robbinson eiland wat echt in de top 10 staat van onze mooiste waterkantjes in de wereld, dank u god….

Omdat het water laag was moesten we eerst met een roeiboot naar onze watertaxi waden en vandaar zijn we weer met debielen snelheid naar het vasteland gevaren alwaar we werden opgewacht door mister wong, die een taxi voor ons regelde met airco voor 35 ringit voor een 60 km ritje naar kota bahru, eenmaal aangekomen via noodweer onderweg waardoor je bijna je ervaring van 2uur eerder zou vergeten moesten we onze buskaartjes halen bij het busstation , je kon er vervolgens voor een paar centen je koffer stallen zodat we wat mobieler werden en de markt konden verkennen, alweer door de luchten honger gekregen zijn we neergestrand om de locale lekkernij te proeven, dit is een op oostkust wijze bereide kip die wordt gemarineerd en daarna gegrild, echt heerlijk, maar goed het was klaarblijkenlijk moskee tijd want  nadat een man met megafoon begon te prevelen sloot iedereen zijn kraampje en werden kranten over het eten gelegd en ging iedereen naar de moskee, daar kota bahru de bakermat van de fundamentalische moslims in maleisie is , je hebt zelf gescheiden zitbankjes voor dames en heren en je ziet 99 % van de vrouwen gesluierd lopen, maar het maakt een vredige indruk en door de kleuren komt het geheel vrolijk over.

We hebben nog wat kleine dingetjes gehaald voor onderweg en zijn toen met de bus  terug  gereden naar penang , waar we de volgende ochtend om half 5 aankwamen .

Alweer een zoeab avontuur ditmaal met christy die dit ook nooit had willen missen…

29^e

Nou vanochtend dus aangekomen met de transnational bus vanuit kota bahru zijn we gaan douchen en gelijk ff gaan liggen om vervolgens de dag rustig door te brengen, zulema ging om 11 uur op pad en ab had weer een heel verhaal te vertellen aan zijn dagboek on line, christy had zoals we ondertussen gewend zijn wat opstart problemen dus die kwam om een uurtje of 12 boven dek en is na de middag in haar eentje nog ff naar Gurney plaza gegaan om filmrolletjes te laten ontwikkelen en de winkeltjes te bezoeken.

 

 

 

 

de bureis heen: van de westkust naar de oostkust.

Georgetown ( komtar kompleks)

Butterworth ( jetty busstation)

Sangai petani

Kuala pegang

Kg kerunai

Bersia (tussenstop)

Jeli

Sungai kelok

Kota bahra

Pasir puteh

Jerik>>> taxi>>>Kuala besut

Kuala besut >>> boottocht >>>pulau perhentian besar

 

In de avond zijn we wat gaan eten op gurney drive bij het thai seafood restaunt, the golden thai. Ze hebben de leus ‘if it swims we have it”.

Dus zijn we begonnen met 2 heerlijke kreefjtes klaargemaakt met kaas saus knoflook uitjes en garnering van meloen sla etc, om vervolgens de rest van de kreeften (kop) te laten bereiden in een mengsel van boter uien en knoflook. We hadden ook nog groene tauge met witte rijst en inktvis met zwarte pepersaus.

Om de avond mooi af te sluiten zijn we nog een afzakkertje gaan nemen in de stad bij de irish pup, daar kreeg christy erg veel aandacht van een rare goochelaar die drankjes bestelde maar er niet voor wou betalen en vervolgens boos wegliep toen hij op zijn manieren werdt aangesproken.

Nou ja wij zijn in licht beschonken toestand naar huis gegaan want morgen gaat ze weer naar huis.

 

30^e

Het was weer hetzelfde verhaaltje, om een uur of 12 kwam mevrouwtje uit haar bedje rollen, vervolgens is ze alles gaan inpakken en klaarzetten. Na nog een paar peukjes zijn we dan uiteindelijk vertrokken met zijn allen in de proton wira richting luchthaven.

Om de inwendige mens nog wat te vertroetelen zijn we voor het eerst bij een fastfood keten binnen gaan zitten om wat te eten. Pizza hut dus , met zijn allen aan de pizza, na nog een laatste misverstand en totaal onbegrip van bedienend personeel en wij stomme europeanen natuurlijk zijn we dan echt naar de luchthaven gegaan.

Eenmaal aangekomen, nog een doosje ingeseald en alles op de band doorgelabeld via singapore naar amsterdam.

Er rolde geen dikke tranen net als in Tenerife maar we vonden het wel jammer dat christy weer weg ging, maar we hadden echt een leuke tijd gehad en veel gezien samen.

We zullen het missen om een bekend iemand om je heen te hebben. Nou in ieder geval super en we kijken uit naar onze volgende ontmoeting samen.

 

2^e week october

CORNE,MICHELLE,SASKIA EN GERT JAN

op bezoek bij ons in Penang.

 

Na een telefoontje uit de oostkust van wisten we dat de groep eraan kwam, ze hadden al een reis gemaakt vanaf bangkok richting de grens van Maleisie en zijn toen op aanraden van een collega uit nederland naar de perhentian eilanden gegaan waar wij dus ook recentelijk waren geweest.

Nou het was een groot feest ook voor hun. Op het moment dat ze ons belden kwamen ze terug van de perhentian en waren vervoer aan het regelen om dus vanaf kotha baru naar ons te komen, dit was uiteindelijk gelukt, een prive taxi heeft hun voor een afgesproken prijs naar penang gebracht alwaar ze midden in de nacht om een uur of 3 bij ons aan de deur klopten..

Wij moeten zeggen dat het echt geweldig is als je ineens bekende gezichten uit nederland aan je deur hebt staan terwijl je aan de andere kant van de wereld verblijft.

Maar goed ons huisje was ineens gevuld maar plaats genoeg en iedereen had een slaapplaats. De komende dagen zouden bestaan uit slapen, veel bijkletsen, en naturlijk hun wat van de cultuur laten zien hier op het eiland, dus ab was weer de tourguide voor de gasten.

Alle landmarks langs , kek lok si etc, maar ook de bleu mansion en jawel alle culinaire hoogtepunten niet overgeslagen natuurlijk.

Lekker dim summen, hawker food, thai fish restaurant en ab zijn eigen kookkunsten.

Het was een rust en bijtank moment voor hun en voor ons een sociaal opstekertje, nadat we ook nog ff alle shoppingmalls hadden laten zien en iedereen weer aan zijn trekken was gekomen zijn ze tenslotte doorgereisd naar cameron highlands, en vervolgens naar kuala lumpur.

Wij weten dat ze het erg naar hun zin hebben gehad, wij zeer zeker ook en nog bedankt voor jullie bezoek.

De fotos zijn  gelukkig ook aardig gelukt

 

Ja de laatste lootjes wegen het zwaarst, voorlopig ziet het er naar uit dat we niet samen op pad gaan na dit avontuur, maar niet getreurd, de wereld ligt open, vol met mogenlijkheden en kansen, je moet ze alleen durven nemen soms.

Dus zoe gaat naar spanje deze winter en abje ja die gaat zijn kansen meten op de arbeidsmarkt, wie weet wat voor een bestemming dat opleverd. Het zal in ieder geval zo zijn dat ik vaak zal terug denken aan de periode hier op penang en in maleisie. Ik had dit nooit maar dan ook nooit willen missen. The way of living, het leven onder de zon is voor mij al goud waard, en ik heb in die 9 maanden mijn batterij voor een hele lange tijd kunnen opladen. Het is echt heerlijk om in je leven een moment te hebben waar je helemaal tot rust gekomen bent alhoewel er moet gezecht worden dat de laatste tijd er wel spanningen zijn want ja ons rustige leventje gaat weer in een kickstart een hele andere wending nemen.

Maar wat er ook gaat gebeuren dit hebben we meegemaakt 9 maanden penang een oase aan cultuur en rust, kom maar op met de rest van wereld…….

 

Los christianos

Tenerife 2002/2003

 

Wij zijn dus vanuit Alanya naar Nederland gevlogen , daar hadden we heel veel te doen aangezien we hadden besloten om onze huurwoning op te zeggen en voorgoed alles op te slaan in een box.
We zijn direct aan de slag gegaan en binnen een week was alles rond, onze ouders en vrienden waren hierbij een steun.
Het was ook nog een verrassing voor ons wat we voor onze auto’s terug zouden krijgen, tenslotte was de auto van zuléma niet zo oud maar die van ab des te ouder , in ieder geval ging dit allemaal binnen 2 weken die we hadden.
Nou koffers gepakt en op naar Temerige, Zuléma ging een week eerder dan Ab om in te werken en ff de boel te onderzoeken wat betreft wonen enz.
Nou de woning was in eerste instantie helemaal niks want op de dag dat ab aankwam zijn we meteen vertrokken naar een ander wat zoe dus diezelfde dag nog had kunnen regelen.
Dit was dus onze eerste verhuizing, er zouden er nog meer volgen ….., we woonden nu dus in costa del silencio wat ongeveer een 15 min van Las Americas af ligt en voor ons goed te doen want we hadden een auto tot onze beschikking.Voor ab was het wel wat minder omdat de mogelijkheid om te gaan werken of werk te zoeken vanuit deze plaats een stuk moeilijker zou zijn dan wanneer we midden in de stad zouden wonen.

In ieder geval was het wel mooi wonen, uitzicht op de zee en we hadden een splinternieuwe woning met alles erop en eraan. Je geloofde je ogen niet, maar ook weer niet goedkoop want ook op tenerife hanteren ze gewoon de Nederlandse prijzen zeg maar. Je moet rekenen op zeker 500 euro voor een beetje woning daar.
Maar goed we hadden vlak bij ons goede buren (jesper en kim) en zolang we de stress konden verduren dat ab nog geen baan had ging het allemaal wel.
Ondertussen ging zoe iedere dag op pad alhoewel het hier ook erg rustig was in vergelijking met Turkije. Maar de dagen gingen voorbij en we maakten vrienden ondertussen omdat we ook frequente bezoekers waren geworden van de Nederlandse kroeg in las americas, namelijk de flying dutchman, erg gezellig en daar hebben we onze levers ook een beetje naar de knoppen geholpen, maar goed de tent van rolf en moniqeu is een geweldige leuken en mooie kroeg en we hebben een wereld tijd gehad met iedereen daar.
Zeker met die andere nachtprinses christy, tjeemig de peemig zeg die kan er ook wat van hahaha, maar goed we werden daar ook gul beschonken door Ralph de eeuwig opgewekte barman en niet te vergeten Eric en Wilma. Wat een leuke mensen echt geweldig. Het was ondertussen sinterklaas geworden en wij zijn toen uitgenodigd door de rest van het reismiepenwereldje om samen sinterklaas te vieren dit was voor ons de eerste keer om de hele club bij elkaar te zien, hoewel er nog veel meer waren die we later zouden ontmoeten, in ieder geval was ab de enige man in het gezelschap maar dat mocht de pret niet drukken , een hele fijne avond gehad met lekkere tappa’s wijn en natuurlijk de cadeautjes.
Inmiddels had zuléma weer de opdracht van Nederland gehad om terug te verhuizen naar Las Americas omdat het beter zou zijn dat ze wat dichter bij de hotels zat, een voordeel voor ons aan deze regeling was dat ze nu de helft van onze huur gingen betalen en dat zou een grote opluchting voor ons zijn aangezien het leven in tenerife niet bepaalt goedkoop te noemen was, we moeten toch 2 mondjes voeden en ook wat drinken op zijn tijd, maar goed we zijn toen verhuis naar een app boven een kantoren annex winkelcentrumpje, dit is gelegen aan de weg die los christianos verbind met de snelweg, een drukte van jewelste dus. Ze noemen de plek (boven de super trebol), dat is een standaard uitdrukking van de hostesses want het stikte van die reismiepen daar.. Die verhuizing daar naar toe zijn we verschrikkelijk goed geholpen door jesper en kim die toen de beschikking hadden over een geweldig grote 4*4 en onze ikea uitrusting over hebben gebracht.
Dit is dus de plaats waar wij kerst en oud en nieuw hebben gevierd en gewoond.Met kerst hebben we trouwens lekker uit eten geweest met de hele club en met oud en nieuw had ab samen met rolf een banketje in elkaar gedraaid , inclusief oliebollen(nou ja oliebollen) en appelbingette’s (hoe schrijf je dat ook al weer) , in ieder geval genoeg eten en vooral heel veel champagne natuurlijk, wat een feest erg gezellig allemaal.
Ondertussen had ab een opening gevonden door middel van een advertentie in de TNT ( dat is een maandelijkse magazine voor Nederlanders en Belgen die op tenerife wonen of vakantie komen vieren ) daar stond dus een advertentie in van het yachting café die eigenlijke een dame zochten, maar goed na een babbeltje kon ab er aan de slag en had hij nu ook zijn tijd te vullen met werken. Erg leuk dat werk en nu waren bij ons ook een beetje de spanningen weg omdat het een hele opgave werd voor hem en vooral voor ons samen om zo te blijven leven.
Ondertussen zijn we een paar keer uit weesten eten met de hele club en leerden we allong the way een boel mensen kennen, Marc. en RON natuurlijk, onze grote man van de mustcat justin en zijn forever buddy, Het is bijna onbeschrijfelijk met wat voor een snelheid je eigenlijk mensen leert kennen en er verschrikkelijk leuke ervaringen mee opdoet, stappen , lachten , huilen , eten , feesten maar ook de serieuze zaken bespreken en dat alles in een tijdsbestek van een paar maanden.
Maar goed aan ons leven boven de supermarkt kwam bruut een einde toen we te horen kregen dat de woning waar wij ons in bevonden verkocht was en of we zo vriendelijk wouden zijn om toch maar het liefst binnen en dag op te rotten naar een andere woning.
Nou dat hebben we dus gedaan en zijn we toen voor de laatste maal binnen 4 maanden verhuisd naar onze laatste woning op de berg tussen las americas en los christianos, wat een klim iedere keer zeg !!!.
Het zou hier zijn dat we de laatste dagen op tenerife zouden doorbrengen, Ab had een fiets gekocht maar die was daar snel flauw van want het was bijna niet te doen om dus vanuit puerto collon naar collina 2 te fietsen daar je tegen een paar bulten op moet klimmen das niet gezond, dus die fiets ging gelijk met slot tegen een lantaarnpaal. (toen op het einde ralph de fiets wou kopen werd hij gestolen Ironic or not??) , nee zuléma zou haar vriendje vaak naar zijn werk brengen en terug was er vaak een lift van een collega of was de flying dutchman een leuke tussenstop om samen daarna naar huis te gaan.
Wat voor ons ook een heel leuk uitje was , de tocht naar het naburig eiland La gomera . Wat een mooi eiland , we zijn er met de snelle ferry van rederij fred olsen naar toe gegaan,AB zou graag hebben gaan werken aan boord van deze schepen maar helaas dat hebben we niet voor elkaar gekregen.
In ieder geval aangekomen daar op het eiland zijn we met onze eigen auto helemaal rond gereden en ook over de top en hebben ergens aan de waterkant heerlijk vis gegeten , diezelfde avond zijn we nog terug gevaren met de ferry naar de haven van los christianos.
Ook hebben we verschillende excursies gedaan natuurlijk , de meeste allemaal in het begin van ons verblijf hier omdat zuléma toen een week de tijd had om alles te ontdekken op het gebied van de aangeboden excursies, we zijn toen ook op de fiets naar beneden gereden vanaf de teide (vulkaantje van 3715 m hoog!!), we hebben de mustcat catamaran boottocht gedaan we zijn zelf helemaal het eiland rondgereden en ook naar de hoofdstad van het eiland tenerife Santa Cruz geweest. Later zouden we nog gaan stappen in la laguna wat een studenten stad is en erg gezellig, niet te vergelijken met de toeristische drukte in las americas.
We hebben zoveel gezien op dat eiland dat het echt een wonder is dat je zoveel kunt doen en zien terwijl je toch op een eiland bent en je ongeveer toch 325 km van het vaste land verwijdert bent (een hele grote zandbak Sahara genaamd) en het eiland zelf is ook maar 80 km bij 25 km dus ook geen continent om het zo maar te zeggen.
Maar goed onze tijd begon te slinken aangezien zuléma te horen had gekregen dat ze niet kon blijven op tenerife en ze naar een verre bestemming zou gaan namelijk Penang in Maleisië. Dit was voor ons goed en slecht nieuws, namelijk nu hadden we eindelijk alles een beetje voor elkaar, ab een baan zoe een baan een woning en vooral een sociaal leven om ons heen met mensen die ons aan het hart gingen en wij ook bij hun , maar de reiswereld is soms een harde wereld als het gaat om vriendschappen, je wordt door die beslissingen uit elkaar gerukt en je staat in twijfel of je nu blij moet zijn met het nieuwe avontuur wat wacht of dat je verdrietig moet zijn omdat je een hoop goede herinneringen achter je gaat laten voor dat nieuwe avontuur.
In ieder geval zijn we geen mensen die zomaar weer weggaan en zonder na te denken verder leven, iedereen die op onze paden gekomen zijn worden niet vergeten ook al horen we jaren niet van ze, eens een goede vriend altijd een goede vriend tenzij die vriendschap door slechte of kwade bedoelingen uit elkaar gaat , anders is het voor ons nog steeds vriendschap en pakken we draad op waar we gebleven waren. Er zijn mensen die vriendschap weggooien als iemand uit het zicht is maar dat is in onze optiek verkeerd. Er is namelijk niets veranderd dan tijd, en met tijd en door tijd kunnen deze relaties stand houden je moet jezelf er alleen op richten om je op de persoon te richten en niet op de status of de positie in waar iemand zich op een bepaald moment in zijn leven bevind.
De datum was gezet 3 maart zouden we terug gaan naar Nederland en 4 maart zou zuléma weer doorvliegen naar penang, dit alles kon niet anders want zuléma haar ouders zouden op bezoek komen en zuléma zou haar verjaardag op 2 maart vieren samen met hun en in de flying dutchman.
Het was geweldig om familie op bezoek te hebben, we hebben de verjaardag van zuléma gevierd door lekker te eten in de moulino blanco en later zijn we lekker gaan feesten in de kroeg waar ze nog een fles bleu label kreeg van alle mensen om haar / ons heen.Geweldig we hebben doorgedanst tot de late uurtjes.
De volgende dag zou judgement day worden alles gepakt op weg naar Nederland, het bleek een reis te worden met een reis eraanvast, eerst van tenerife naar Neurenberg en van Neurenberg naar dusseldorf , en daar zouden we dus met een huurauto naar Nederland waspik rijden. We zijn s’middags vertrokken en om 12 uur s’nachts zijn we in waspik aangekomen om de volgende ochtend op 7 uur weer te vertrekken naar schiphol om zuléma op het vliegtuig naar penang te krijgen.
Ab zou een weekje in Nederland blijven want Sjef (zijn broer) en zijn moeder waren allebei jarig die week en Sjef zou terug komen uit dubai op zijn verjaardag dus dit was dubbel feest voor iedereen.
Het was een mooie ervaring geweest Tenerife , een mooi eiland met mooie mensen erop. Niet alles is rozengeur en maneschijn natuurlijk maar we hebben een goed gevoel over gehouden aan onze 4 maanden daar, wij hopen dat alle mensen die wij hebben leren kennen met veel plezier en geluk en liefde verder leven en hopelijk zien we elkaar weer , dikke zoen van zoe en ab. Adios amigo’s

 

Alanya Turkije

augustus 2002- november 2002

 

Vanochtend om 0300 uur opgestaan om zulema naar schiphol te brengen.

Nog wat gepakt en gedoucht ab natuurlijk nog wat eten en toen op pad met alle koffertjes in de omega en met lekker weer op pad.

Om een uur of 5 waren we op schiphol en daar ingechecked en met wat overgewicht (64 kg totaal) ja echt waar de koffers langs de mevrouw van de boarding pasjes. Nou ff zitten en wachten op gerda en roelof die ook zouden komen uit epse.

Ze waren er om kwart over 5 of zo dus nog lekker met zijn allen wat gedronken en toen moest zoe echt door de douane om te gaan inchecken.

Ik had het moeilijk en ook weer niet omdat ik weet dat ik over 14 dagen haar zie in alanya en dat we een geweldige tijd tegemoet gaan. IK hou onwijs van dat meisje en hopelijk worden we heel oud saampjes.

Nou eenmaal thuis ben ik maar begonnen met het klaarmaken van het huis om het achter te laten voor 3 maanden. Alles opruimen wat belangrijk is en dus nog wat handige boxen gekocht om wat spullen in op te slaan.

 

Poetsen poetsen want eergisteren hadden we een surprise party met wel 30 mensen, onze ouders familie en vrienden kwamen ons een groet brengen voor we weg gaan. Erg gezellig en heerlijk eten en drinken. Erg leuk!!!!

Nou huisje aan kant nog een slot gekocht voor mijn tas, moest eerst het wiel uitvinden voor ik wist hoe dat ding nou eindelijk werkte.

Maar gelukt ook nog een timer voor de lichten gekocht want ja je moet die boeven een beetje mislijden toch?

Heb een beetje buikpijn want ik mis mijn meisje en het is verschrikkelijk weer hier, regenen dat is niet normaal. Dan denk je altijd anders dan wanneer de zon lekker schijnt. Maar goed ik zit lekker binnen en weet dat zoetje het goed maakt in alanya.

Moet vanavond een nachtdienst draaien en daar heb ik weinig zin in eigenlijk maar ja, geen drukke dienst want de centrale staat af dus lekker rustig.zal veel aan zoetje denken maar dat geeft niet, kan niet wachten tot ik haar weer zie.

Roelof ging vandaag naar Vlieland om een weekje uit te waaien en alleen te zijn. Even zijn batterij opladen zij hij, ik vind het knap en begrijp het ook wel dat iemand dat kan. Misschien als ik wat ouder ben dat ik dat ook kan maar nu ben ik het liefste bij iemand in de buurt. Ik hou nou eenmaal van mensen om mij heen, vanmiddag was michel hier en dat vond ik niet erg, hij moest nog een beetje bijtrekken van alweer een roerige stapavond met net wat te veel bier.

Ik heb net lekker geslapen want ik had gisteren dus met die nachtdienst erachter een dag van 26 uur gemaakt en dat is een beetje veel van het goede. Ik was echt helemaal gebroken toen ik thuis kwam. Gelijk in bed gedoken en lekker geslapen. Heb net zoe een sms je gestuurd en alles ok en ze mist mij ook, vind ik lief, ga zo maar eens eventjes douchen want ik stink als een bunzing en mijn adem leg je iemand mee neer. Nou ik ga straks bij mijn ouders eten neem gelijk wat spulletjes mee die daar toch naar toe moeten en dan vanavond weer naar de amercentrale want die wordt weer opgestookt vandaag dus er zal genoeg te doen zijn.

Ik hoop echt dat deze twee weken snel voorbij zijn en dat ik lekker naar mijn meisje kan in Turkije, ik heb er echt veel zin.

de afgelopen 2 weken heb ik dus heel het huis opgeruimd en schoongemaakt om het eventueel te verhuren, maar dat is ons niet gelukt er kwam wel een meisje langs die geïnteresseerd leek maar zij belde later weer af. Ons huis zou dus voor 3 maanden leeg staan en het stond op bepaalde internet site’s te boek voor onderverhuur.

De laatste week ben ik  erg veel met mich opgetrokken en nog naar vlissingen geweest want pedro was weer back in town, ja heel gezellig allemaal, ook nog bij gert jan en saskia gegeten en gekeken hoe het met pipo ( onze poes) was, nou hij is de koning van zijn rijkje daar, en heel veel eten tot zijn beschikking.

 

Maar ik ben er klaar voor ,

naar schiphol afscheid nemen en lekker naar turkije om samen met zulema aan ons grote avontuur te beginnen.

Ik  heb de dagen afgeteld dat ik weer bij mijn schatje kon zijn dus nu ben ik heel blij dat ik nu in Turkije ben en we weer ons leven delen samen.

Zo ik ga nu ff boodschappen doen en kom dan weer terug. Doei doei ok ik ben weer terug nou het is dus vandaag 6 augustus en we zitten hier in alanya tot en met 1 nov dus zeker 3 maanden of wel 88 dagen en dat is een mooie tijd om wat van de Turkse sfeer te proeven.tot nu toe is het allemaal wel erg leuk, we zijn ook al bij floyd en leonie geweest en die zijn erg leuk, met de kroegentocht al een beetje een indruk gekregen van de sfeer at night. Erg leuk hier veel Nederlanders lijkt wel of je in scheveningen bent af en toe. Maar ik blijf vaak tot laat in de middag binnen want hele dag in de zon is niet bevorderlijk, hier in huis met de ventilator aan kun je het lekker uithouden. Het is heel goed toeven hier in alanya dat is zeker wij hebben het ook heel goed getroffen met het appartement vind ik zelf we kunnen wel niet zelf koken of wassen maar ja dat is een bijkomstigheid. Ik heb geen wasmachine nodig want die is om de hoek en eten is relatief goedkoop.je kunt samen voor 10 euro of ongeveer 16000000 oftewel 16 miljoen lira eten en dat is dus een tientje de man. Dan eet je wel heel simpel als je dus wat beter of uitgebreider gaat eten ben je ongeveer 25 miljoen kwijt, dus omrekenen geeft dan: 15 euro is ongeveer 30 gulden en dus 15 gulden de man of 7 a 8 euro per persoon per dag als we dan gaan rekenen over die 88 dagen dan is dat aan eten: 1375 euro is ongeveer 3000 gulden voor 2 personen voor 3 maanden dat is dan 500 gulden per persoon per maand is dat veel ik weet het niet, als je erg cheap zou rekenen zit je aan een tientje per persoon per dag voor eten dat geeft bij ons dus 20 gulden per dag maal 88 dagen geeft dus 1800 gulden en dat eet je dus cheap ass maar goed als je zelf zou kunnen koken is dat wel een uitkomst om de financien een beetje te drukken, ik weet het nog niet of we een kookplaatje moeten aanschaffen, heb er een gezien voor 10 miljoen volgens mij maar ik weet niet of ik daar wat op kan bakken of braden, moet dat ff gaan onderzoeken mischien. Zou wel leuk zijn om een keer een pasta te maken ofzo die kunnen we dan lekker samen opsmullen maar goed ik ga zo ff naar het zandstrand fietsen, das lekker zweten voor mij en weer een goede training zodat mijn buikje een keertje verdwijnt dit jaar want ik ben toch wel te zwaar 110 kg is beetje aan de hoge kant daar kunnen er vast wel een paar van af bv 10 of zo dat zou al fijn zijn.

He tot vanavond denk ik dan ga ik weer een stukje schrijven denk ik, we hebben trouwens besloten dat woensdag avond onze was inleverdag wordt is hier vlakbij, moet zelf ook nog wasmiddel halen maar ja net als vandaag doet het koud water het niet bv dan zit je mooi te kijken met die gekke sop zooi. Okey doei doei, jaap van de moskee is ook weer allaahhhaaaaa aan het schreeuwen ben er bijna aan gewend geworden, we slapen wel perfect erdoorheen nu dat is  in ieder geval al een groot voordeel.ga ook eens kijken of ik een digitaal fotootje kan schieten hier van ons appartementje, nou dat digitaal fotootje is wel gelukt maar die kookplaat is ff wat duurder dan ik dacht, er zat en gisteren een verkeerd plaatje op dus want dat kreng kost bijna 30 mille dat is dus ongeveer 17 euro een redelijk bedrag als je kijkt wat zoiets in Nederland zou moeten kosten.

Maar goed het is kwart over negen en mijn schatje zit nog op het vliegveld en komt dus wat later maar geeft niet want ik ga denk ik ff boodschappen doen.

Nou gisteren avond een gekke ervaring met de buurman van 1 gehad, hij is politie agent en denkt dat hij in zijn vrije uurtjes daarmee moet doorgaan, hij spreekt 3 woorden engels en dan moet ik dus begrijpen wat hij allemaal bedoeld, maar goed we zien het wel de intensie van zijn verhaal was one turkisch wife two turkisch wife en ga zo maar door tot service elektriciteit en dat hij president was van dit huis of zo ik denk dat hij een soort huisbaas wilt spelen maar goed dan moet onze bemiddelingsman maar ff komen praten degene die het huis verhuurd voor iemand die hier de eigenaar van is. Ik versta geen letter Turks en hij wel en praat engels en Duits.

Het was eergisteren wel aandoenlijk toen die verkoper van de ventilator aan mij vroeg of ik vaak langs wou komen zodat ik hem Duits kon leren, en dat te bedenken dat mijn Duits ook slecht is maar ja je kan niet alles hebben, ik heb net ff met de billen bloot gelegen in de zon, zodanig mezelf op dat balkon gemanoeuvreerd dat niemand me kon zien. Ja je moet wat als je niet van die witte melkfles billen wilt hebben, haha  ik kan er zelf ook wel om lachen, ben een echte zonneklopper denk ik, ga graag naar het strand en de zon, de enige kwelling hier is de hitte, 30 graden binnen 35 buiten in de schaduw en 40 in de zon. Das dus lekker warm, maar voor de rest is het heerlijk natuurlijk, lekker buiten leven alles open niet het gevoel hebben dat je opgesloten zit in je huisje maar lekker een met alles, morgen heeft zoetje lekker vrij misschien dat we wat leuks kunnen ondernemen, ze is nog niet een keer naar het strand geweest ik kan me dat bijna niet voorstellen maar aan de andere kant ook weer wel, ze maakt best lange dagen en op haar vrije dagen heeft ze als een debiel naar woonruimte lopen zoeken. Ik ga haar dan ook maar eens lekker verwennen, heb vandaag een kookplaat gekocht en eten, dat is dan lekkere kip met rijst, ze hebben hier dus gewoon alle kruiden die je nodig hebt, massala, piment, zelf aromat. Haha heb alleen nog geen sojasaus gezien. Ik denk haast dat ze die ook wel ergens hebben. Maar goed het wordt toch improviseren want ik heb dus maar een kookplaat tot mijn beschikking en dus eerst de rijst en dan de kip denk ik maar, ga ook nog ff voor groenten kijken, tomaatje en uien enzo, mischien ook een lekker pepertje erbij is ook altijd lekker. Vanochtend nog ff wat foto’s gemaakt met de digitale camera het werkt wel en ik ga denk ik ook nog eens ff de stad in om wat foto, s te maken is toch leuk als je veel van die dingen op je computer kan opslaan, heb genoeg geheugen en ik kan zoveel plaatjes schieten als ik zelf wil, het is alleen een belemmering dat het alleen  overdag kan want de lichtgevoeligheid van dat ding laat te wensen over, je moet echt daglicht hebben want met een lichtje alleen lukt het je niet.

Ben benieuwd of ik dit allemaal ook ga lezen als ik oud en bejaard ben en geen kant meer op kan, dan kan je herinneringen ophalen samen met zoetje oud en versleten ik 95 en zij 87 haha dat zou geweldig zijn, zeg ik lieve princes pak heb boek nog eens van Turkije daar waar onze trektocht begon. Geweldig lijkt het me, het is in ieder geval een zaak die gedeeltelijk zelf te beïnvloeden is. Maar we zullen zien. Ik krijg nu toch wel weer eens trek en heb eigenlijk nog niets gegeten dus dat moeten we denk ik toch maar eens gaan doen. Ga ook maar weer eens geld wisselen, zooooo nou nog geen geld gewisseld maar wel ff lekker aan het strand, was wel leuk Turkse jongen die in strandend werkt dennis heet hij is in Nederland geboren en werkt hier nu in het seizoen op de beach in dienst van een hotel

Zoe is om 6 uur in dat hotel en dan ga ik ff kijken denk ik.

Gaan vanavond biertje kopen denk ik is wel lekker heb er nu wel zin in trouwens.

Maar goed ff naar mijn Surinaams kookpotje kijken en dan zien we wel weer

Nou weer een paar dagen voorbij gevlogen, het gaat toch best wel snel, donderdag heeft zoe haar vrije dag. We zijn woensdag avond niet gaan stappen waren best wel moe dus zijn redelijk vroeg naar bed gegaan, de volgende dag stonden er allerlei dingen op het programma, we zijn eerst naar de wasserette geweest voor 13 miljoen euro wassen en strijken van een wasmandje vol, das geen geld ongeveer 6,5 euro. Daar kun je in Nederland nog geen sok voor laten wassen. Toen zijn we naar een kledingmaker gegaan want zoe heeft nieuwe rokken nodig en dat doet hij voor ongeveer 40 euro geloof ik maar ja goed het is op maat gemaakt, in ieder geval heeft ze nodig, vervolgens naar de nagelmevrouw voor een nagel te doen maar die branden er toen bijna af, dus we hoefden ook niets te betalen. Ook nog ff in de stad gedwaald en toen de bus gepakt richting strand, naar de beach club die helemaal aan het begin van het strand zit. Erg gezellig daar , werkt een strand ober van 1,50 met een zonnebril die nog groter is dan zijn eigen hoofd echt grappig een soort dolce cabbanna bril maar het staat hem stoer zijn hele verschijning is een heel grappig gezicht. Mooie tent  hoor lekkere muziek mooie bedjes en lekkere koude douches voor als je uit zee komt of als je gewoon een beetje oververhit bent. Hebben lekker aan de drankjes gezeten zoe had zelfs een caipirinia en een pina collada en we hebben ook nog lekker een frietje gegeten. Erg leuke dag gehad, zijn langs kantoor gegaan om ff te kijken en toen naar huis , wouden we gaan uit eten maar werd zoe gebeld om met de kroegentocht bij te springen want ze hadden gezeik gehad dat het allemaal niet erg goed geregeld zou zijn , de kroegentocht wordt door alle touroperators georganiseerd, en je krijgt per persoon ? euro per week per persoon van die kroegentocht, maar ja dan moeten er wel reisleiding zijn om die tocht te begeleiden. En daar schorte het wel eens aan schijnbaar. Dus wij daar naar toe , staan er weer gewoon 250 mensen op het pleintje bij atta turk te wachten echt groots hoor , iedereeen betaald 10 euro en krijgt dan een t shirt en een welkoms drankje in iedere kroeg. Je gaat naar 4 kroegen en het is allemaal het geijkte werk, de hollandse hits en de meestampers voeren de boventoon, maar toch iedereen heeft het reuze naar zijn zin , dat kun je zien want het bier vloeit rijkelijk en iedereen gaat uit zijn dak.

Zo ben net naar kappertje geweest , is ook weer een hele ervaring en dat voor 7 miljoen van die kromme dingen toen ff een gasfles geregeld met handen en voeten , heb ik het zo geregeld dat ze hem helemaal thuisbrachten en aansloten op het gasfornuis en dat voor 20 miljoen dat is dus maar een paar euroknaken

weer een lading met nieuwe klanten aangekomen, gisterenavond kwam ze pas heel laat van het vliegveld , ik ben om een uur of 10 aan de overkant van het kantoor geariveerd na een stevige wandeling van een kilometer of 2 door de stad ,was erg lekker want ik moest helemaal niet zweten of zo. Maar goed het bleek dus dat er gewoon een hele container met koffers niet aan boord van het vliegtuig was, deze was dus aan boord van een onur air vliegtuig gezet en die kwam dus later aan , mensen helemaal in de stres en dat moesten ze dus met zijn 2 tjes oplossen en waren dus helemaal gaar maar s;avonds toch nog ff ballen echt geweldig , maar goed we hebben dus laat gegeten bij een tent waar je voor 10 mil lire je helemaal te barsten mag eten dat is dus voor 7 euro!!! Alleen de drankjes zijn dus extra maar dan nog is het goedkoop , lekker met zijn 2 tjes nog ff op de bank zitten uitbuiken en toen de koffer in.

Maar goed vandaag ging de wekker af en had ik toch nog een projectje , ik heb namenlijk een nieuwe braadpan gekocht en 2 bed overtrekken, want die hadden we nog niet, nog boodschappen gedaan geld gewisseld groente gewassen en gesneden voor het avondeten, lekkere gekruide gehaktschijven met gestoofde prei en rijst. Mmmmhhh ze gaat weer smullen , want ze moet vanavond ook weer een kroegentocht doen en dan ga ik altijd mee, wie weet blijft er nog eens iets aan de strijkstok hangen, wat werk betreft dan. Ben trouwens vandaag nog naar het strand geweest , ben nu verder in de baai gegaan , daar is het water veel kouder echt veel kouder soms dat is heel raar, maar wel lekker. Daarna nog ff bij de jongens van de strandtend van het aytur hotel gezeten , dat is altijd wel ff leuk , beetje leuke muziek en een biertje gedaan met dennis , die werkt daar is een nederlandse turk, was wel leuk en toen naar huis ff scrubben en dan eten koken hopelijk is zoe een beetje op tijd want anders moet ze rennen en springen en dat is nooit leuk.

we zijn van de week dus gezellig naar de bioscoop geweest, maar wat daar aan vooraf ging was dus dat ik naar kantoor gekomen was voor een gezellige lunch met iedereen van kantoor bij floyd en leonie , en toen wij terugkwamen ging deze handige jongen met zijn mountain bike van het stoepje af en nam toen per ongeluk een opblaasbare walvis mee en daar zat dan weer een rekje met 100 flessen zonnebrand aan vast dus dat was een grote kliederboel op straat en een gefrustreerde turk , maar goed hij wou 70 miljoen hebben voor de geleden schade , maar daar zat een beetje veel tax in vanwege het feit dat hij het schoon zou moeten maken in de hitte van de zon , en daar hadden we geen zin in want het is voor iedereen warm dus hij heeft 50 miljoen gehad wat waarschijnlijk nog te veel was maar goed. Abje was flink over de zeik en die ging gelijk naar huis toe onder het mom van kan ik daar niets fout doen als ik maar gewoon rustig blijf zitten. Maar eind goed al goed we hebben samen lekker gegeten en zijn toen naar de film geweest dat was heel erg leuk ook nog ff wat gedronken bij de underground een leuke engelse tent aan de grote rondweg. Aan de boulevard is dat dus. Heel fijn echt en gisteren was het weer een aankomstdag voor oad en waren de meisjes vroeg thuis en toen zijn we met zijn allen naar een zwembad geweest buiten de stad wat gebouwd is door een turkse nederlander die met een nederlandse vrouw getrouwd is. En het heet dimcay, is erg leuk ligt aan een soort bergweggetje en pal ernaast stroomt een riviertje , het leuke is ook dat het veel koeler is daar omdat het aan de andere kant van de berg is en dat scheelt wel 5 graden denk ik , en je kunt er ook tot laat blijven is mooi verlicht en ze hebben er eten simpele kaart maar het is te eten en vult , nou we waren ongeveer om 11 uur of zo weggegaan en heeft petra onderweg ook nog ff getankt en gelijk de auto laten schoonmaken met angst in de bilnaad omdat er een grote rotweiller rond liep die je belette om uit de auto te komen. Maar goed nog ff in een internet café gezeten dat duurde erg lang daar en toen lekker naar bedje , vanochtend vroeg ochtend gym gedaan met zijn 2 tjes was erg fijn , en toen zoetje naar de bijeenkomst en ik ging op pad naar de grote supermarkt met een d tour erin om de conditie wat op te krikken, erg mooi man die supermarkt en ze hadden er ook hot pepper souse nou das helemaal mooi ook nog ff 2 potten pindakaas gekocht en nu kunnen we dus ook lekker pindasaus maken. Ook nog ff langs toms gym das een sportschool hier die er wel een beetje modern uitziet en die vragen 7 euro voor onbeperkt een hele dag, dus dat is dan nog wel te doen als je eens een keer wilt trainen.  Maar goed toen ben ik weer bergopwaarts naar huis op aan gegaan pfff wel vermoeiend hoor die  beenspieren heb ik al lang niet meer zo misbruikt maar wel lekker ik hoop echt dat er een paar kilo af is als ik weer in nederland ben, ik ben ook erg benieuwd wat voor een lokatie zu krijgt voor volgend seizoen ik hoop dat ze krijgt wat ze aangevraagd heeft maar mischien wordt het wel tenerife wie weet.

ab en zoe hebben gisteren een fles wiskey leeggedronken en zijn nu dus een beetje gaar hebben echt veel gedronken man is niet grappig maar goed zijn nu ook in het auditorium geweest een mooie tent met zwembad erbij grote openlucht discotheek en genoeg ruimte voor iedereen , was weer geen goedkoop avondje zou echt wel leuk zijn als ik een baan zou kunnen krijgen is leuk stapgeld nou ik weet niet of we nog wat leuks gaan doen maar zoetje heeft het helemaal gehad misschien kunnen we vanavond nog naar de bioscoop das wel leuk als het teminste engels gesproken films zijn maar dat denk ik wel want we hebben er al een gezien en dat was erg leuk. Maar goed ik ga ff wat anders doen dan dit briefje typen ik ben heel benieuwd wat deze dag nog meer gaat brengen dan hoofdpijn en gaar zijn , ga vanavond denk ik aardappeltjes maken met rode kool en  gehaktbal denk ik klink nu al erg lekker….

ff niks geschreven maar goed ik had niet zon zin om mijn dagboek bij te houden, wat is er allemaal weer gebeurt in ons kleine leventje hier, nou gewoon de dagelijkse dingen , ik ga maar beginnen bij wat gisteren gebeurt is en kijk wel hoever ik weer terug kan gaan in de tijd , gisteren avond of eigenlijk vanochtend thuis gekomen van een white night club house party, ja een mond vol maar dat was een feestje georganiseerd door nederlanders die zichzelf lemon en lime noemen met dj bart , haha nou ze hadden heb best leuk voor elkaar maar er was niet zoveel animo dus we hebben weer ons hele kleine feestje zelf gehad waar we meester in zijn geworden wij kunnen namenlijk met zijn 2 tjes ook lol hebben zonder dat er veel mensen zijn. Maar goed iedereen die er was was in het wit en de muziek was clubhouse maar de dj moet nog ff wat langer oefenen in het doorstarten van een andere plaat,dat mixen van hem was een beetje abrupt zeg maar, nou daarvoor zijn we naar de film geweest, ja weet ff aan onze behoefte voldoen en dat kan hier gelukkig ook want ze hebben iedere week nieuwe films, gisteren zijn we naar men in black 2 geweest erg leuk hoor, erg genoten weer van de film, zo compenseert het tenminste dat we geen dvd kunnen huren ja je kan ze kopen voor 40 mil dat is ongeveer 25 euro weet niet of dat goedkoop is maar ik denk het niet , omgerekend naar de oude gulden is het toch veel geld voor een filmpje als je het mij vraagt, maar goed voor de film lekker gegeten , ik had hete kip met tjap tjoi gemaakt en rijst erbij erg lekker weer. De dag was gevuld met opstaan , wat in mijn boek lezen ( isabel allende’s fortuna’s dochter) erg mooi ga straks weer verder, iemand die een boek leest heeft niet veel nodig dat is een ding dat zeker is, maar goed verder ben ik naar kantoor gegaan en mijn lieve schat was daar dus kon ik op internet alle adressen overzetten wat we vergeten hebben te doen , daar was ik ff zoet mee, haar collega debby zat daar ook zij werkt momenteel part time omdat ze nog een beetje moet inslingeren vanwege haar lichamelijke gesteldheid , ze is ik weet niet of ik het al verteld heb? Maar ze is in puerto vallarta mexico door haar balkon heen gezakt , of eigenlijk beter gezegd met balkon en al naar beneden gezakt, bouwfoutje , komt niet door haar gewicht want ze weegt zelf maar net 50 kg denk ik , maar goed ze gaat binnenkort full time meedraaien om klaar te zijn voor het winterseizoen als ze de toko hier in haar eentje moet runnen. Ik had trouwens de intensie om te gaan zwemmen maar daar is het niet van gekomen want ik had debby gevraagd of ze boekenwinkeltjes wist waar ze engelse boeken verkochten dus die ben ik gaan bezoeken en voor ik het wist was het al weer bijna 6 uur savonds nog een krantje gekocht ( ja de telegraaf kun je hier overal kopen) en een 2 bakjes koffie gedaan bij het doktertje alwaar het weer een echte hollandse aangelegenheid was, er kwam namelijk net een nederlands gezin aan die gingen eten en waren helemaal in de gloria toen ze te horen kregen dat er bloemkool met een sausje op de menukaart stond van vandaag, echt sommige mensen zouden toch eens wat meer die nederlandse keuken moeten loslaten  en ook eens wat anders proberen als je uit eten gaat, dat je bloemkool eet als je zelf kookt alla maar dat je dat ook buiten de deur gaat eten en het ziet als een culinaire vertroeteling dat kan ik niet begrijpen, oke ik kan het ook niet zien dat de turkse keuken de 3 de van de wereld zou moeten zijn maar ze hebben wel lekker eten en dat zou je zeker moeten proberen , veel mensen van all inclusive hotels kunnen geen turks eten meer zien omdat ze bijna iedere dag hetzelfde krijgen voorgeschoteld , en dan is bloemkool met een sausje inderdaad net zo lekker als gemarineerde en licht gefrituurde kalamaris of gevulde aubergines met zeevruchten , of mischien wel een moot zwaardvis van 200 gram die op een bedje van spinazie ligt. Haha het kan allemaal maar goed die dag was dus helemaal gevuld en wat hebben we daarvoor gedaan ,. Nou we hebben bijvoorbeeld op donderdag een boottocht gemaakt en zijn we gaan snorkelen. Dit is een excursie die door oad wordt gegeven voor de gasten , je kunt ook gaan duiken of gewoon gaan zwemmen. Wij zijn gaan snorkelen omdat we allebij een beetje last hebben van het klaren van je oren. Dat is een ding dat moet je aanleren maar bij de een gaat het beter dan bij de ander. We zijn woensdag avond daarom niet uitgeweest want we moesten er op tijd zijn, dus wij op pad samen op de scooter ik rijden zoe achterop. Naar de duik en snorkel school , dus we komen daar aan waar zoe zegt dat het is en wij op dat bankje zitten babbelen met die mannen die met 5 mensen tegelijk om ons heen komen staan, en een lol dat ze en wij hebben totdat zoe zegt dat ze voor niks mee wil want dat heeft hamdy van limit tours waar oad mee samen werkt zo geregeld , toen waren het 5 hoofden van onbegrip en wat blijkt zitten we gewoon bij de verkeerde duikschool binnen, weer lachen dus haha gelukkig kunnen we niet al te rood worden van schaamte omdat we lekker gekleurd zijn maar goed weer op pad en 100 meter verder zat onze school. Spullen gekregen en op de boot, eentje voor de ervaren duikers en de andere voor de beginners en de snorkelaars en zwemmers , we zijn de haven uitgegaan en toen we eenmaal buitengaats waren zijn we om de landtong heen gevaren alwaar het eigenlijke oude alanya zich op bevind , in die landtong zit een grot die door de landtong heen gaat en je kunt dus van de ene naar de andere kant lopen , je moet dan wel aan de andere kant 10 meter naar beneden springen maar toch doen heel veel mensen dit, een heel appart gezicht en er zit ook een of andere legende van een verboden liefde aan vast en daarom heet het de liefdesgrot , maar goed wij zijn dus die landtong omgevaren en hebben daar gesnorkeld , het ging me niet zo goed af als in mexico en het was ook minder spectaculair omdat er gewoon bijna geen vissen zijn hier en in mexico dacht je in een overvol aquarium te zwemmen, maar goed evenmin een fantastische dag gehad met schitterend weer en een lekker broodje onderweg , s’avonds  kwam er een collegaatje van zoe over van side naar ons om haar vrije dag in alanya door te brengen een zeeuwse blondine van 32 die de humor van brigitte kraandorp heeft maar wel ff met een honda shadow van 500 cc hier naar toe gesjeesd was , ze had ook erg veel bekijks toen ze voor alle kroegen met haar motor over de boulevard ging , al die mannetjes stonden erbij en keken ernaar , anne heet ze ze heeft de nacht bij ons geslapen en kon er niet over uit dat wij in zo een mooi huis woonden en dat voor maar 250 euro in de maand ,de dagen ervoor eigenlijk niets bijzonders gedaan behalve dan dat ik dat weekend aan de boulevard ben gaan vragen voor werk en ik maandag moest terugkomen voor een gesprekje met de baas nou ik maandag terug maar het was niks. Ze zeiden dat ik een kansje zou hebben gehad als ik aan heb begin van het seizoen was gekomen maar nu was alles al dik bezet, begrijpelijk maar goed ik treur er niet om het is een opsteker als het zou lukken maar zonder gaan we niet dood hoor, maar goed dat was de week van dichtbij en vanavond staat er weer iets leuks op het programma want we gaan met de hele oad crew naar antalya voor een voorstelling van een dansgroep die de sultans of the ring ofzoiets brengen een wervelende dansshow die mischien in het excursie pakket komt voor komend half jaar en dus hopelijk een leuke avond. O ja we zijn onze ventilator al weer een weekje kwijt want er is een surinaams ( koeli’s) gezin dat met de hele familie hier is dus opa oma broers schoonzus kinderen vrouw en weet ik veel wie nog meer maar met 8 mensen zeker en deze hadden een klacht dat de airco het niet goed deed in hun appartement, nou is het zo dat in veel gevallen de airco het alleen doet als je daarvoor bestemde tag (soort sleutel) in het gleufje doet en dat kon bij hun niet want die zat vast aan de sleutelbos , in ieder geval deze meneer maakte het hele hotelpersoneel gek met het feit dat hij het te warm vond en een refund zou willen hebben een hoop blabla , iedere keer als zulema daar kwam ging hij interessant surinaams met haar praten,  in ieder geval heeft hij het dus zover gekregen dat wij onze grote ventilator aan hem hebben gegeven zodat het gezeur in ieder geval over zou zijn. En vandaag dus een week later zouden we hem weer terug krijgen nou ik ben benieuwd want er zou weer en surinaams gezin komen en als die 2 families elkaar treffen dan weet ik het nog niet hoor.

nou nou wat een show daar in dat antalya erg mooi hoor zijn met een busje ernaar toe gereden nog wat collega’s opgepikt in side en ook in antalya kwam er nog een meisje bij in totaal waren we met ff kijken zulema dorien petra cris anne en nog 2 meiden en ab natuurlijk ook nog 2 turkse meisjes van eeh kantoor in antalya, maar goed aangekomen eerst de mc donnals onveilig gemaakt , echt overal ter wereld is het gekkehuis bij mc donnalds maakt niet uit waar je komt rond etens tijd moet je vechten voor je lekkere kleffe hamburger met rare augurken en die kleverige oranje kaas maar alles bij elkaar een euforische smaaksensatie die net zo consistent is als de smaak van een magnum die je tegewoordig ook in ieder gemiddeld regenwoud kan kopen. Maar goed buikje vol toen het colloseum binnen een openlucht theater met erg onhandige stoeltjes en bloedverziekend heet zeker als je er met een paar duizend man zit te dampen van  het lichaamsvocht, en niet te vergeten de onvervalste turkse sigarettendamp die je doen denken dat er een stukje heide in de hens staat. De show maakte veel goed maar iedereen was er over eens dat bij het aanprijzen van deze show als excursie er een hoop zou moeten veranderen , de begeleiding van en naar de bus die buiten het terein staat te wachten, de verlichting van en naar het theater en voor het zitcomfort een kussentje of een handoek want je krijgt een stalen kont van die plastik kuipstoeltjes.de meisjes waren op de heenweg lekker melig maar op de terugreis was het stilletjes in de bus daar de voorstelling om half 10 s avonds begint en ongeveer om half een afgelopen is en je nog 120 km terug moet rijden in een bus  dan ben je dus laat thuis , dit is nog een argument mischien om het niet aan te prijzen bij de mensen , maar ja we zien wel je hebt toch grote kans dat de oudere mensen van de winter toch eens keer een uitje willen hebben en ik denk dat de show nog wel een tijdje draait in antalya lijkt me of hij moet tijdelijk er zijn dat ze een toernee maken. Maar afijn we lagen om half 3 ofzo pas in ons bedje en de volgende dag weer bijeenkomst voor de nieuwelingen, de hele dag gelezen want ben in een erg spannend boek bezig van isabel allende en ook nog ff gezwommen mijn dagelijkse oefening , en ook nog gekookt , toen zoe binnenkwam was net de stroom uitgevallen en dat zou tot laat die avond duren dus met een kaars aangezeten tot we uit gingen want dorien wou nog een borreltje doen in de green garden of zo midden in het centrum van alanya , leuke tent hoor alles buiten en je kunt er ook eten, bar personeel wat heel de tijd ijsklontjes en etenswaar naar de mensen staat te gooien en iedereen pikt het of vind het leuk en doet mee, ze doen erg veel aan entertainment , flessen trukjes en zelfs een optreden van een syphilus gestoorde oude nederlander die een gekke stripact doet niet om aan te zien maar je moet hem wel uitlachen , ze deden bij zulema ook nog een soort klaarkom act met de mix beker vol melk helemaal over haar heen gesproeid en een ander meisje wat jarig was werd getrakteerd op een champange douche , vervolgens zoetje naar babykots ruikend zich helemaal onder de parfum gespoten van 2 gasten die ook aan de bar zaten hebben we lekker nog wat meegezongen en gedronken , ik aan de grote biertjes en zoetje aan de caiperina , erg lekker daar moet ik zeggen. Toen naar huis met wat gebrom en geknor bed in en vanochten ging de wekker weer voor een mooie nieuwe dag.

Zat me te bedenken dat het toch leuk geweest zou zijn om spaans te kunnen leren maar ja heb niks bij me, maar goed ik mijn camera klaar gemaakt voor evt leuke shotjes en wil ik er een nieuw filmbandje in doen kijk ik in mijn hard case en zie daar een kartonnen doosje waar normaal een computer onderdeel in hoord te zitten , bomvol met cd s jawel mijn spaanse lessen van nti toch bij me kom ik na  pas 2 maanden achter lekker slim hoor maar goed , heb eerst vakantie gevierd en nu gaan we studeren, met iedere dag wel verplicht sporten.

Aangezien ik het dagboek helemaal niet bij heb gehouden moet ik nu dus diep graven om te vertellen wat er nog meer gebeurdt is in alanya, in ieder geval was het dagenlijks leven een must voor levensgenieters zoals ik geen kwelling…

De hoogte punten waren in ieder geval dat michel langs kwam en dat we samen een week lekker hebben kunnen feesten en aan het strand hangen en wat ook erg leuk was dat we zijn gaan raften met zijn allen. Ons avontuur dat we zouden gaan stappen en in de lift stapten met zijn 4 tjes , dit was niet zo erg totdat de lift vast kwam te zitten op de beneden verdieping nadat hij te ver was doorgezakt. Mijn hemel wat een kleine ruimte om 10 minuten in vast te zitten. Het werdt steeds warmer en warmer en we bonsten op de duer maar het leek alsof niemand ons hoorden. Totdat de mensen op die verdieping iets in de gaten kregen en er met man en macht geprobeerd werd om de deur te openen. De communicatie verliep ook niet echt goed omdat hun engels erg slecht was. In ieder geval kwam er een reperateur aan te pas en werden we bevrijd met de schrik vrij komen heet dat. .Dat was een ervaring om nooit te vergeten zowiezo.

Ook Zulema haar moeder is langs geweest en dat was ook erg leuk, samen veel gezien en naar een boel plaatsen geweest.Ook naar een beroemd oud amphi teater waar ze nog een act weggaf voor het bezoekende publiek, erg leuk.

Zoveel goede herrineringen achteraf gezien, zulema die op kamp ging met haar collega’s van ander organisatie’s en helemaal zat was geworden, ab met een excursie mee , avonden stappen met peeke en dorien.

Ons lekkere etentje tijdens onze dag 10-10 bij captan village restaurant, met de hele foute 2 mans band. Maar wel onze belofte nakomend dat we ieder jaar aan een andere zee zouden zijn of in ieder geval dan aan een andere zijde van een oceaan of wereld zee.

Zo hebben we dus in 3 maanden erg veel meegemaakt en gezien.

Alhoewel we niet het gevoel hebben dat we terug zouden komen naar allanya omdat wij vinden dat de maatschapij in turkije niet aansluit bij wat wij een gezonde samenleving vinden,

Dit komt voornamenlijk door de positie van de vrouw in de samenleving in turkije in onze ogen een mindere is.

In alle uitgaansgelegenheden kom je alleen mannen tegen , op straat is het voornamenlijk een eenzijdige bedoeling, en het is ook niet een echt open gemeenschap dit aangaande buitenlanders die contact zoeken of niet maar aanspraak is schaars.

Het is natuurlijk een beetje generaliserend om dan gelijk heel turkije dit beeld te geven dus mischien in de verre toekomst dat we ooit nog een keer naar istanboel gaan of naar marmaris waar wat meer westerse invloeden te bespueren zijn.

Maar na 3 maanden wisten we dus dat we naar tenerife zouden gaan en dit was voor ons een goed uitzicht, het was niet onze droom ,dit blijft toch de carib of in ieder geval een midden of zuid amerkaans land, maar goed we wisten zeker dat we ook hier weer het beste van zouden gaan maken.

We hadden samen al plannen gemaakt wat te doen als we terug in nederland zouden komen, dit was namenlijk dat we het huis zouden opzeggen en dat we alles zouden stallen en de auto’s zouden verkopen omdat de kosten te hoog waren. We betaalden immers 500 euro huur

En onze verzekeringen voor de auto,s dus dit en dan natuurlijk een draaiboek gemaakt voor het ruimen van het huis, om alles op te slaan de vloer de demonteren en schoonmaken.

De weken thuis waren druk maar ook gezellig, zulema had gelukkig nog de kans om iedereen te zien en zij ging dus een paar dagen eerder dan ik naar tenerife om in te werken en te kijken hoe de situatie voor ons daar was om te gaan samenwonen.

Mijn tijd naderde en ik had mijn ticket ook al, dus het was een formaliteid en dan afscheid nemen om voor 4 maanden naar tenerife te gaan.

Ik kwam aan en zulema kwam me opnhalen, we zijn diezelfde avond nog verhuisd naar een ander appartement want hetgeen oad voor zulema had geregeld was niet veel, het was klein vochtig en stonk, dus het heft in eigen handen genomen en op zoek naar wat beters. We moesten het tenslotte toch zelf betalen. We zijn dus vanuit los christianos naar costa del sillencio verhuisd naar een geweldig mooi en nieuw appartement met alles erop en eraan.

Balcon del mar wat een mooi wonen daar, We hadden ook gelijk nederlandse buren een deur verder want daar woonden kim en jesper, kim werkte ook als hostess op het eiland en jesper (zweeds) was ook al een paar jaar op tenerife eerst als reisleiding en nu werkte hij voor mustcat cattamaran tours.

We zaten voorlopig gebeiteld daar aan de kust met uitzicht op zee en heerlijk rustige omgeving, geen airconditioning maar die hadden we toch niet nodig want het klimaat op de canarische eilanden is zacht en mild, daarom noemt men de eilanden ook wel de eilanden van de eeuwige lente. Het is overdag gemiddeld 18 tot 25 graden en snacht’s kan het flink afkoelen zeker als je op hoogte woont, dan kan het zelfs tegen het vriespunt komen. Dit is wel een gekke ervaring omdat je dit niet verwacht zeker niet als je het weer overdag meemaakt…………..(lees verder in het tenerife file.)

 

Fortaleza Brazil

november 2001

 

 

Een lang gekoesterde droom werd uiteindelijk werkelijkheid.
Samen hadden we de droom om eens naar Brazilië te gaan en dus gingen we voor de vakantie van 2001 in oktober naar Fortaleza.
De reis zou ons eerst naar de canarische eilanden voeren, waar een tussenstop gemaakt werd voor een tankstop en het bleek dat er hier van personeel gewisseld werd.
We vlogen met air holland wat toen nog net in de lucht bleef na een bijna uitgesproken faillissement.
Het was een rustige vlucht en het zou ongeveer een uurtje of 12 duren voor we in Fortleza aankwamen. We hadden een hotel in de stad voor een nacht want daarna zouden we met de bus gaan rondtoeren voor een week door de noordelijke staat van Brazilië.
We zijn diezelfde avond nog lekker op de boulevard gaan wandelen en al een beetje van de cultuur kunnen snuiven die in Fortaleza op de straat aanwezig was, vooral een cultuur van oudere mannen met jonge meisjes, dit is helaas een beeld wat we vaker in de wereld tegenkomen en het gaat je na een bepaalde tijd echt irriteren dat die oude viezeriken met van die jonge meisjes gaan, als het nou echte liefde zou zijn alla maar het gaat alleen maar om een ding en dat is geld.
Maar goed de volgende dag stond er een meeting op het programma van q international, het bleek de standaard procedure die wij natuurlijk allang kende en we hadden er geen hoge verwachtingen van maar goed toch zijn we gegaan. Het was aan Praia de futura in een lobby van een hotel, en wat bleek tot onze verbazing, al het personeel van q int was half Nederlands en half Braziliaans. Het blijkt namelijk dat je in Brazilië als werkgever niet zo maar met buitenlanders aan de slag kunt en dus was er een vrouw die door haar vader half Nederlands was en een Surinaamse reisleider die met een Braziliaanse getrouwd was geweest en tot Braziliaan genaturaliseerd was. Hij zou onze reisleider worden op de rondreis, harley was zijn naam en hij was een maron, was in Suriname betekend dat je uit het bos komt. Dit zou later ook wel blijken omdat hij heel veel kennis had van dieren en planten die in het noorden van Brazilië leefde.
Maar goed we zijn dus na 2 overnachtingen in het hotel aan de boulevard van fortaleza op zondag vertrokken met een groep Nederlanders, het zou blijken dat deze mensen niet echt veel reiservaring hadden omdat ze overal over klaagde , vooral over de snelheid waarmee harley dingen afhandelde of dat hij wel eens wat te laat kwam…..
De reis verliep geweldig , niet zonder problemen want onze bus stortte halverwege in elkaar en moesten we verder met een hele oude maar wel onwijs gave bus. Grote leren stoelen geen airco dus alles ging open en de wind waaide door de bus heen terwijl wij lekker achterover leunend van het landschap genoten.
Het landschap van het noorden van Brazilië wordt bepaald door de plantages van palmbomen en vooral de cashewnootbomen. Ja je gelooft het niet als je dat voor het eerst ziet maar een enkele cashewnoot groeit aan een vrucht en aan een boom zitten dus maar een paar noten, dus voor een zakje noten die in Nederland in de supermarkt liggen moet je al akelig veel vruchten hebben.
In ieder geval hebben we na een dag in de bus al lekker op buggy’s op het strand gereden (wij waren de enige die dat deden) maar goed wij vermaakten ons opperbest, mooi weer mooi strand en heel veel liefde…
De reis voerde ons van ceara naar jericoacoara, een idyllisch plaatsje aan de kust van de hooglanden van noord Brazilië.
De dag was 10-10-2001 een jaar na onze ontmoeting in Puerto vallarta in Mexico, aan het strand rond 12 uur in de avond kwam ab met kaarslicht bij zuléma om haar ten huwelijk te vragen met een mooie ring, zij zei ja en we hebben daar nog heerlijk lang van elkaars liefde genoten, als sprookjes bestaan dan was dit er een van, wat een geweldige ervaring.

De reis ging verder en we kwamen van ceara in Piaui terecht en dit was opmerkelijk dat er hier heel veel dorpen en steden waren met opvallend meer vrouwen dan mannen, beetje vreemd…..
In ieder geval we hebben daar in de avond bij een lokaal restaurant waarschijnlijk de lekkerste rosbief van heel ons leven op.
In Brazilië hebben ze het roosteren van vlees boven houtskoolvuur tot een ware kunst verheven, het vlees op lange zwaarden gepiest wordt met zout ingewreven en langzaam rondgedraaid, als het dan gaar is gaat de meneer rondlopen met deze spies en een ieder die zin heeft kan een stuk krijgen afgesneden aan tafel zo op je bordje.
Heerlijk echt Heerlijk en wat goedkoop echt we schaamden ons bijna want we hadden zitten bunkeren als debielen en moesten aan het eind omgerekend iets van 7 gulden betalen echt niet normaal gewoon!!!
We zouden bijna hetzelfde bedrag nog als fooi geven wat misschien niet gepast was maar we vonden dat we dat moesten doen.
Hier hadden we trouwens contact gemaakt met 2 meiden die ook op de rondreis zaten en zij vonden het ook heerlijk, dit waren trouwens de enigste 2 die een beetje in ons straatje pasten haha, een ervan had nog ff een scharrel met harley tot dat zijn vriendin ineens op de bus zat???, een echte player dus.
Verder op de reis hebben zijn we nog in kabelbanen , grotten geweest hebben miljoenen jaren oude rotsformaties gezien van zandduinen afgetuimeld met de buggy’s, langs het strand met die buggy’s racen en bij kleine vissersdorpjes geweest die er fantastisch uitzagen , heerlijk genoten van de reis en het weer.
Maar aan alle leuke dingen zou een einde komen dus ook aan deze rondreis, na een week rondtoeren en ongeveer 1700 km op de klok kwamen we terug in Fortaleza en zouden we daar nog een week verblijven om lekker van de stad en het strand te genieten.
Het hotel was goed en we zaten lekker hoog dus geen last van smog of geluid, met een heerlijk balkon waar op een dag ab in zijn blootje naar buiten ging en dit door de buren op ongeveer 1 km afstand was gezien en de manager hoogstpersoonlijk kwam zeggen dat dit niet kon want het bleek een wel heel preuts gebeuren te zijn, terwijl beneden aan de ingang van het hotel een hoerenhuis was!!! En iedere avond de boulevard en alle kroegen vol met halfnaakte dames van lichte zeden zaten.
Maar goed wij lekker stappen, nog naar een piratenshow geweest echt een feest daar, heerlijk veel sushi gegeten want dat kan in Brazilië tot je erbij neervalt.
We zijn ook nog naar Praia de futura geweest op met die 2 meiden aan het strand te hangen , vette surf daar wat een golven!!!
Ja dit was echt een Fantastische vakantie en we hebben met volle teugen genoten, natuurlijk ook om nooit te vergeten dat we in Jericoacoara elkaar ongeveer het jawoord hebben gezegd, wij denken dat we daar nog wel eens naar toe gaan als we wat ouder zijn haha, voor ons was Brazilië een toppertje, we hebben nog wel verlangens om naar Salvador de Bahia te gaan aangezien dat partystaat No 1 is en wij dus party people zijn maar goed we blijven dromen,

en soms komen dromen uit …………